Nikahımız tazelensin

Bu mekan, insana, müjdeleri, sevinçleri, hayatın baharını yaşatan yeşillikler içerisinde bir bahçe. Bahçe sahibi Muzaffer amca ve çok değerli hanımı Kamile teyze. Dutlar olgunlaşmış, bal şerbeti katılmış her biri nokta nokta bütünleşmiş damaklara tat veriyor. Kirazlar güneşten aldıkları renkler ile duvak rengine bürünmüş, olgunlaşmış, dalından ayrılmak zamanı gelmiş bile. Cevizler daha yeni kabuklarına sarılmış kundaktaki yavru gibi. Kırkı çıkacak, içten içe büyüyecek. Zamanı geldiğinde ancak onu çıkaracak bir el ile sofralara konacak, tatlıları süsleyecek can olacak, derman olacak.Muzaffer amca ve Kamile teyze bu bahçede birlikte 50 küsur yıllarını geçirmişler. Bahçe onların anaları, bahçe onların babaları, rızıkları çocukları olmuş.. Onlar bahçelerini çok seviyorlar.Sevgiyi, sabrı, vefayı, gayreti, saygıyı? anlamak için yemyeşil bahçelerin insan havsalasına, hayal ve tefekkür dünyasına kattığı anlamların ve gönül gözüne kattığı canlılığın bugün önemi ne kadar da açıktır.Bahçe ortasına kurulu çardak altında ben bunları düşünürken bir taraftan da dutları birer birer afiyetle yiyordum ki Kamile teyze: "Bizim nikahımızı tazelesene" demesin mi? Ben şaşkındım. Bu nasıl sözdü? Ne anlamda söylendi? Muzaffer amcaya baktım gülüyordu. Meraklanıp sordum. Ne oluyor? Muzaffer amca Kamile teyzeye "Çocuğu merakta bırakma da anlat''dedi. Kamile teyze başladı anlatmaya.16 yaşındaydım. Annem ve babam yoktu. Beni teyzem büyüttü. Muzaffer dayın sırtında odun bizim evin önünden geçiyordu. Teyzem bana: Bu genç çok dürüst bir çocuktur. Babaları ile dostluğumuz vardır. Seni istiyorlar ne dersin demişti. Ben o an sadece şunu hissettim. Bir kuş yuvasından uçuyor daldan dala konuyor. Hep neşeyle ötüşüyor. Hayat kanatlanıyor. Mutluluk tacı başıma geçiriliyordu. Bir şey demedim ama teyzem anlamıştı. Muzaffer dayınla evlendik. Çocuklarımız oldu. Komşularımız, dostlarımız oldu. Öyle bir hayat nasib etti ki Mevlam acılarımız sabırla, zorluklarımız birlikle, sevinçlerimiz sevgiyle yumak yumak sarıldı ve her anım bir nikahın tazeliğiyle kaldı. O keramet denilen nikahın ebedi tazeliğini ahirette de inşallah umarım. Hadi hazır sen buradayken bir daha tazele nikahımızı.Bu sözleri duyunca ne hale düştüğümü anlamışsınızdır herhalde. Hani bir yastıkta kırk yıl diye bir şey duymuştum ya bu öyledir sevda yastığıydı ki hayatları film yapılıp gençliğe sunulabilecek serlevhalardandı. İftihar etme hakkımızı kullanırsak her karışı böyle asil sevda yuvaları ile dolu medeniyetimizin aile ocakları bütün dünyayı aydınlatmaya yeter. Türk tarihini ayakta tutan en nazik temel taşlardan birisi işte bu sevda pınarlarıdır.Muzaffer amcaya sordum bunu nasıl başarıyorsunuz diye. Cevaba bakın?"Yuvayı dişi kuş yapar evladım. Evlenirken şunu düşündüm ben. Evladımın nasıl olmasını isterim. Nasıl yetiştirmeliyim onu. İşte ona göre bir eş seçmeliyim. Annem hep derdi. Evlat, annenin sadece sütünü içmez. Onun ilk baktığı anadır. Ananın terbiyesi babadan daha tesirlidir. Sonra huylarımızın bütünlüğü ve esas bizi hayata sımsıkı bağlayan saygımız ile bu günlere geldik.''Kamile teyze'ye de şunu sordum. Peki çocuklarınızı da güzel terbiye ettiniz onlar da evlendiler. Mürüvvetlerini gördünüz. Şimdi torunlarınız var. Çocuklarınızı yetiştirirken nelere dikkat ettiniz. Kâmile teyze şöyle dedi: ''Hiçbir zaman sevgimizin önüne başka bir şeyi geçirmedik. Çocuk ne kadar erken kendine güveni bulursa o kadar hayata çabuk tutunur. Hayatı kavrar. Bunu başardık. Ve şuna çok dikkat ettik. Bilmiyor, anlamıyor diye hiçbir zaman azarlayıp bağırmadık. Muzaffer amcan hep şunu söyler. Bilmeyen ayıplanmaz. Ona öğrenebildiği ölçüde öğretmek lazım'' Ben bu satırları yazdığım akşamın haberlerinde bir babanın iki yaşındaki çocuğunu yemek yemiyor diye dövüp hastanelik ettiğini ve daha sonra çocuğun hayata gözlerini yunduğunu dinledim. Benim Kamile teyzenin hayat hikayesine bu kadar ciddi bakarak bu satırlarımı hikaye ile karışık yazmamın sebebi belki de budur. Bugün bir kısım TV'de yayınlanan programlarda üvey babaların çocuklarına yaptıkları insanlık dışı görüntülerin acaba o haberlerde cinayet işlemeye varan vahşiliğin ortaya çıkmasında bilinç altına yerleştirilen görüntülerin hiç mi tesiri yoktur. Gerek dini, gerek ahlaki? programların kendi konularında uzman yetkililerin kontrolünden geççikten sonra bu milletin yuva kuracak veya kurmuş evlatlarının gönüllerine sunmak doğru olan değil midir? Âdeta çöplük gibi, para hırsı, reyting kaygısı yüzünden daha ne kadar insanımız zehirlenecek.İşte Kamile teyzeler?İşte huzur bahçesinde hayatlarını neşeye, gül tebessümüne çeviren örnek aileler. Ayağa kalktım. Muzaffer amcanın elini hürmetle öptüm. Eli öpülecekler?Başımızın tacısınız.Gönüllerimizin dermanı.Hayatımızın tazeliği?Nikahlarınız binlerce defa mübarek olsun.Hep taze, gül tazeliğinde kalsın.