Numan b. Sabit’i tanıyor muyuz?

Mezhep imamımız hakkında genelin bildiği kabaca, babasının dere kenarında bir elma yediği sonra sahibini aradığı, helalleşmek için kızıyla evlenme şartını kabul ettiği, bu evlilikten de Ebu Hanife'nin doğduğu, çok küçük yaşta hafız olduğu, bir ilim deryası olduğu, 40 yıl yatsı abdestiyle sabah namazı kıldığı şeklindedir.

Asıl adını bile çoğumuz bilmeyiz. 'Hanefi mezhebindeniz' deriz ama uyguladığımız ameli kuralların Ebu Hanife'ye ait olup olmadığını dahi bilmeyiz, merak da etmeyiz. 

Nasıl yaşadı, kimden ilim öğrendi, devrinin âlimleri kimlerdi, nerede, nasıl öldü (şehit edildi) gibi konuları da kimse merak etmez, kimse de anlatmaz. 'Ben Hanefiyim' der geçer.

'Ebu Hanife' künyesidir. Kitaplarda künyesinin, 'Bâtıldan Hakk'a koşanların babası' diğer bir tanım ise 'Haktan ve istikametten ayrılmayan bir kimse' anlamında olduğu yazmaktadır.

Adı Numan b. Sabit'tir. Miladi 699 (Hicri 80) yılında Kûfe'de doğmuş ve 150 (Hicri 767) yılında Bağdat'ta vefat etmiştir. Aslen Türk olduğu yönünde kuvvetli iddialar vardır.

Ebu Hanife'nin torunu İsmail'in bildirdiğine göre babası Sabit, Hz. Ali'yi ziyaret etmiş, o da kendisine ve zürriyetine duada bulunmuştur.

Dindar ve varlıklı bir aileden gelen Numan b. Sabit küçük yaşta hafızlığa ulaşmış, sarf, nahiv, şiir, edebiyat, cedel ve kelam ilmi tahsili yapmıştı. Kûfe, Basra ve Irak'ın ileri gelen üstatlarından hadis dinledi. 

Yirmi yaşlarındayken Irak'ın en ünlü fakihi Hammad b. Ebu Süleyman'ın talebesi olmuştur.

Numan b. Sabit, ömrünün elli iki yılı Emeviler, on sekiz yılı Abbasiler döneminde geçirmiştir. 

Numan b. Sabit hayatı boyunca Ehl-i Beyt muhabbetini yaşamış ve Ali'nin evlatlarına karşı her daim maddi ve manevi elinden ne geliyorsa yardım etmiş, savunmuştur.

Hatta İmam Bakır'ın (a.s) kardeşi, İmam Zeynelabidin'in oğlu Hz. Zeyd aynen dedesi İmam Hüseyin (a.s) gibi zamanın Emevi halifesi zalim, Ehl-i Beyt düşmanı, katil Hişam b. Abdülmelik'e baş kaldırmıştı.

Hişam b. Abdülmelik, Hz. Zeyd'i katletmiş ve sırf Ehl-i Beyt taraftarlarına gözdağı vermek için mübarek cesedini aylarca şehrin ortasında aslı olarak tutmuştur.

Ama Ebu Hanife bu tehditlere rağmen hem maddi, hem de fetvalarıyla Hz. Zeyd'e destek vermiştir.

Hz. Zeyd'den sonra Ehl-i Beyt adına ayaklanma başlatanlara da destek vermiş, halifeleri alenen uyarmıştır.   

Ebu Hanife'nin hayatında İmam Bakır (a.s) ve İmam Cafer'in (a.s) yeri başkadır. İmam-ı Azam'ın, "son iki yılım olmasaydı Numan helak olmuştu" sözü, 'ben, hamdım onlarla piştim, yandım' anlamındadır.

İmam Azam tam bir Ehl-i Beyt aşığı, Ehl-i Beyt için malını, ilmini ve de canını ortaya koyan büyük bir insandır.

Bakın! İmam-ı Azam ne diyor?

"Şamlılar bizi sevmiyorlar. Zira Hz. Ali ve Muaviye'nin saflarından birisine iştirak etmemiz talep edildiğinde biz, 'ancak Ali'nin askerleri arasına katılırız' diyoruz. 

Ehl-i hadis diye bilinenler de, bizi sevmiyor. Zira biz, Ehl-i Beyt'i seviyoruz. Ehl-i Beyt'e gönülden bağlıyız. Hilafetin Hz. Ali'nin hakkı olduğuna inanıyor ve savunuyoruz." (Prof. Dr. Haydar Baş, İmam Ali, Bezzazi, Menakıb-u Ebu Hanife, s.275)

Merhum Prof. Dr. Haydar Baş hocam hep şu soruyu sorardı: "Herkes, ona (İmam-ı Azam'a) Sünni âlimi der. Madem İmam-ı Azam, Sünni ulemasındandır(!) neden Ehl-i, Beyt-i savunduğu için hapse atılıyor? 

Neden o yolda gittiği için ölüme mahkûm ediliyor? Demek ki İmam-ı Azam'ın bunların dediği Sünnilikle uzaktan yakından alakası yok." 

Sadece imam-ı Azam mı? Hayır. İmam Şafi'de öyle, İmam Ahmed de, İmam Malik de. Hepsi seçilmişliğini, sevilmişliğini, üstünlüğünü, Gadir Hum'u bilen, yaşayan ve anlatan muhteşem insanlardı. 

Hatta İmam Şafi Hazretlerine, Ehl-i Beyt'e olan sevgisinden ötürü bir kesim kişiler 'rafızi' diyorlar.

İmam Şafi Hazretleri, "Ehl-i Beyt'i sevmek Rafizilikse evet, ben Rafiziyim" cevabını veriyor.

Muhterem Hocama da hayattayken aynı şeyleri söylediler. Allah'ın selamı üzerine olsun Hocam; "Ben, Ebu Hanife gibi Sünni'yim; ben, İmam Şafi gibi, İmam Ahmed gibi, İmam Malik gibi Sünni'yim" diyerek bu nifak odaklarını susturuyordu.

Biz de senin gibi Sünni'yiz Hocam.