Hz. Peygamber'in hayatını öğrenmek ve insanlarla olan ilişkileri ve diyaloglarına dikkat kesilmek sûretiyle, O'nun tebliğdeki metodlarını kavrama imkânı da doğar. Onun, İslam'ı tebliğdeki metod ve duyarlılıkları, bizim için örneklerin en güzelidir. Diğer yandan; küfrün, İslam'ı yaşama ve tebliğ etmeyi engellemek için takip ettiği metodları kavramak sûretiyle, içinde bulunduğumuz zamana bir bakış açısı getirmek zaruridir. Zira Hakk'a karşı bâtılın mücadele usulleri pek farklılık arz etmez. Asr-ı Saadet'i anlamak, bu açıdan bir değerlendirme ve tedbir alma fırsatını doğurur. Bütün mesele kişinin inancına, dinine, fazilet ve güzelliklerine sahip çıkmasındaki keyfiyette düğümlenmektedir. Işık geldiğinde, karanlığın kaybolması kaçınılmazdır. Zifiri karanlıklar bile, küçük bir ışık huzmesi karşısında boyun eğmek ve aydınlığa yerini vermek mecburiyetinde kalır. İşte Asr-ı Saadet, Hira (Nûr) Dağı'ndan inen bir Hak Elçisi'nin insanlığa sunduğu ve zaman geçtikçe abideleşen ebedî nurun menşeidir. Asr-ı Saadet, sırlar hazinesi, hikmetler yurdudur. Saadet Asrı'nın mimarı Kutlu Nebi'nin hayatını bilmek ve örnek hayatı yaşatmak; barış, mutluluk, huzur ve saadetin arandığı her asırda, insanlığın yegâne gayesi olmalıdır.Cenab-ı Hakk Peygamber Efendimizi (s.a.a.) en güzel bir örnek olarak seçmiş, beşeriyete hediye olarak vermiştir. Kur'an-ı Kerim'de O'nun bu yüce şahsiyeti için, "Usvetün Hasene/güzel örnek" denilmektedir. "And olsun ki, Resûlullah, sizin için, Allah'a ve ahiret gününe kavuşmayı umanlar ve Allah'ı çok zikredenler için güzel bir örnektir. (Ahzab: 33/21). O'nun en güzel vasfı, insan-ı kâmil vasfıdır. Zaten insan-ı kâmil denilen şahıs, her dönemde, her devirde geçerli bir akçedir. Hele bu bir de peygamber olursa, Hz. Muhammed olursa; O'nun geçmeyeceği zaman, geçmeyeceği devir yoktur. Öyle baktığımız zaman O çok mükemmel bir aile reisidir. Peygamber Efendimizin (s.a.a.) yaşadığı toplumda temsil ettiği kurumlara baktığımız zaman, gerek zamanın gerekse O'ndan sonra vücuda gelen zamanların en güçlü kurumları olduğunu görüyoruz.Yine Peygamber Efendimiz (s.a.a.) Medine-i Münevvere döneminde aile reisliğinin ötesinde bir de insanların reisi olarak, başı olarak vazife görmüşlerdir. Bugünkü mânâda O'na biz devlet başkanı diyoruz. Yani O devletin başı konumundaydı. O, hayatına baktığımız zaman, gerek kendi dostlarıyla olan hukukunda, gerek dış temaslarında, harici siyasetinde, yine dünyanın en üstün örneği olmuştur. Yani O, sadece kendi toplumunun değil, o statüde olan bütün kurumların en üste bir örneği olmuştur. O'nda bu kadar mükemmeliyet, "usvetün hasene/güzel örnek" olmasından kaynaklanıyor. O da ahlâk-ı hamidesidir. Resûlullah'ın ahlâkı için Hz. Ayşe validemiz, "Onun ahlâkı, Kur'an ahlâkıdır" (Müslim, Sahih-i Müslim, Müfsâfirûn,139) buyuruyor. Peygamber Efendimiz (s.a.a.), numune-i Kur'an'dır. Yaşayan Kur'an, canlı Kur'an'dır. Hiçbir hal ve hareketi Kur'an'dan ayrı değildir.
