(dünden devam?)
Receb ayı içerisinde faziletli günlerden 27. günü vardır. Bu günün büyük bir şerefi vardır.
Ebu Hureyre, Hz. Peygamber`in (s.a) şöyle söylediğini rivayet eder: "Her kim ki, Receb ayının yirmi yedinci gününde oruç tutarsa, Allah (c.c), o kimseye altmış ay oruç tutmuş gibi sevap yazar." (Ebu Mûsâ el-Medenî).
Üsâme radiyallahu anh'dan rivayetle;
Dedim ki: "Ey Allah Resûlü, hiçbir ayda Şa'ban ayı kadar oruç tuttuğunu görmedim."
Şöyle buyurdu: "O, Receb ile Ramazan arasında insanların gafil oldukları bir aydır. O, amellerin Âlemlerin Rabbine yükseltildiği bir aydır. Onun için amelimin Rabbime oruçlu iken yükseltilmesini isterim." (Nesâî, siyâm 70, IV, 201-2).
Şaban ayının 15. günü ise faziletli günlerdendir.
Peygamber Efendimiz bu gün için, "Allah Teâlâ, Şa'ban'ın on beşinde, dünya semaına iner. Kelb kabilesinin koyunlarının tüylerinin sayısından daha fazla insanın günahını bağışlar" buyurdu.
Rezîn'in rivayetinde şu ilave vardır: "Ateşi hak edenlerden?" (Tirmizî, no. 739).
Şaban ayının 15. gecesi de faziletli gecelerdendir. Peygamber Efendimiz bu gece için, "Allah Şa'ban'ın on beşinci gecesinde tecelli edip, şirk koşan ve (Müslümanlara) düşmanlık edip kin besleyenler dışında tüm yarattıklarını bağışlar" buyurdu. (İbn Mâce, no. 1390).
Peygamber Efendimiz, Receb ve Şaban aylarında bu ayın faziletinden dolayı daha fazla sevap getireceğini umarak oruç tutmayı artırırdı. O'nun pak soyundan gelen İmamlar da bu aylarda hayır yapmayı, ibadet yapmayı artırmışlardır ve onlara tâbi olanlara bunları tavsiye etmişlerdir.
Receb ayı İslam'dan önce de "Haram Aylar" diye bilinen, Arapların saygı gösterdiği dört aydan birisi olarak da ayrıca kıymetli bir ay idi.
Allah Teâlâ gökleri ve yeri yarattığı zaman Ay'ın hareketini öyle ayarladı ki ay sistemine göre bir yılda on iki ay meydana geldi ve bir yıl 355 gün oldu. Bu ayların isimleri şöyledir: Muharrem, Safer, Rabiülevvel, Rabiülâhir, Cemâziyelevvel, Cemâziyelâhir, Receb, Şaban, Ramazan, Şevval, Zilkade, Zilhicce.
Âyette işaret buyurulan "haram aylar" Zilkade, Zilhicce, Muharrem ve Receb aylarıdır ki, Tevbe sûresinin 5. âyetinde bu aylarda savaş yasaklanmıştır.
Cahiliye devrinde birbiriyle çarpışmaya ve talana alışmış olan Araplara fasılasız dört ay güvenlik ve sulh içinde yaşamak çok ağır geliyordu. Onun için Hz. İbrahim ve Hz. İsmail'den beri devam edegelen bu tertibi canlarının istediği gibi bozmaya, mesela Muharrem ayındaki hürmeti Safer ayına çevirmeye, diğer haram ayları da ileri geri götürmeye başladılar. Bu hal hicretin 10. yılına kadar devam etti. Veda Haccında Resûlullah (s.a.), ayların o sene tam yerini bulduğunu açıkladı. Tevbe suresinin 37. âyet bu olayla ilgili olarak nâzil olmuştur.
(devam edecek?)
