Örtünmede ihtilaf yok

Yüce Allah'ın insanlığa hidayet rehberi olarak gönderdiği Kur'an-ı Kerim'in ayetleriyle ve "canlı Kur'an" olan son peygamber Hz. Muhammed'in Sünnet-i Seniyyesiyle niceliği ve hudutları belirlenen "avret sayılan yerleri örtme emri", İslam'ın tüm hak mezheplerinde teferruatıyla ele alınmıştır. Son dönemde Moon-Vatikan beslemesi kimi postmodern teologların ayan-beyan şekilde ve kimi diyalogcu nurcuların ise samanaltından yaymaya çalıştıkları "türban lakırdıları"nın hiçbiri, Allah ve Rasulü'nün emirleri ve tavsiyeleri istikametinde şekillenmiş bu hak mezheplerinin görüşlerinde, sahabe veya fakih tabiûn kavlinde ve yaşayışında rastlanmaz. Hülasa kendilerinden başka hiçbir Müslüman'da rastlanmaz bu "uydurma görüşler"e? Gelelim mezheplerimize göre "avret ve örtünme"nin hükümlerine?Hanefi mezhebinde erkeğin namazdaki avreti, namaz dışında olduğu gibi göbekle diz kapağı arasındadır. Diz kapağı da avrettir. Hür Müslüman kadının avreti ise, yüzü, ellerinin içi ve ayaklarının üstü hariç tüm bedenidir. Kulak hizasından aşağıya sarkan saç tellerinin namahrem tarafından görülmesi de haramdır (İbrahim el- Halebî, Gunyet'ül-Mümteli?, s. 212).Müslüman bir kadının, namaz haricinde namahrem erkeklere göre avreti, yüz ve elleri hariç bütün bedenidir (İbn Nüceym, el-Bahrü'r Raik, I, 284). Müslüman bir kadının, kendi mahremi olan -yani ebediyen evlenemeyeceği erkeklere- göre ve diğer Müslüman hanımlara göre avreti ise, göbekle diz kapağı arası olup karnını ve sırtını da gösteremez (İbn Hümam, Fethü'l Kadir, VIII, 105). Saliha bir kadına, facire bir kadının bakması da caiz değildir; Saliha kadın cilbabını ve baş örtüsünü onun yanında indiremez (Fetavay-ı Hindiye, V, 289). Müslüman kadının "ecnebi", gayr-i Müslim veya müşrik kadınlara göre avreti, aynen yabancı erkelere göre avreti gibidir (Razi, Tefsir, XXIII, 207; Kurtubî, el-Cami', XII, 233)Şafii mezhebinde erkeğin namazdaki ve namaz dışında nahremi olan kadınlara ve erkeklere göre avreti, göbekle diz kapağı arasıdır. Namaz dışında yabancı kadınlara göre avreti ise tüm bedenidir.Hür Müslüman bir kadının namazda avreti, yüz ve elleri müstesna bütün bedenidir. Namaz dışında yabancı erkeklere göre avreti, yüz ve elleri dahil bütün bedenidir. Kafir olan kadınlara karşı avreti ise yüz ve elleri hariç tüm bedenidir. Ahlakı bozuk kadınlar Müslüman olsalar bile avret hususunda kâfir gibidirler (Ebu'l Fazl, En-Nihaye, I- 57, 102-105; el-Ceziri, el Fıkh ale'l-Mezahib?, I-188, 194).Malikîlere göre ise, kaba ve hafif olmak üzere ikiye ayrılır.Kadının namaz dışında yabancı erkeklere göre avreti, elleri ve yüzü dışındaki bütün bedenidir; ancak evla olan el ve yüzü dahil tüm bedenini örtmesidir. Müslüman kadının mahremi olan erkeklere göre avreti ise, baş, boyun, eller ve ayaklar dışında bütün bedenidir; kadın mahremi olan erkeklere dahi göğsünü ve bacaklarını gösteremez (el Haraşî, 'Ala Muhtasar-ı Seydi Halil, 1/248). Müslüman bir kadın, kafir olan erkeğe yüzünü ve ellerini dahi gösteremez; kafir olan kadına ise sadece yüzünü ve ellerini gösterebilir. Müslüman kadınlara göre avreti ise göbek ve diz kapağı arasıdır (Haşiyet'üş-Şeyh Ali el-Adevi ale'l Haraşî, I-347).Hanbelilere göre ise, kadının namaz dışında yabancı erkeklere göre avreti, elleri ve yüzü dahil tüm bedenidir. Kendi mahremine göre avreti ise yüz, boyun, baş, eller, ayaklar ve bacaklar dışındaki tüm bedenidir. Kadınlara göre avreti ise göbek ile diz kapağı arasıdır (es-Sabunî, Ravai'l-Beyan, II-156; İbn Kudame, el-Muğnî, I-578, Kahire)Bütün bu avret mahallerinin örtülmesinin farz oluşunda bütün mezhepler müttefiktir ve bu hususta hiçbir ihtilaf yoktur (İbn Rüşd, Bidayet'ül-Müctehid, 1-89; Aynî, Umde'ül-Kari, IV-53).Müslüman kadının "evinden dışarı çıktığında" avret yerlerini örtmek üzere almasını Yüce Allah'ın beyan buyurduğu "cilbab"ın "ne olduğu" hususunda selef-i salihinin tamamının ittifak etiği nitelik, "cibabın, Müslüman kadının bedeninin tamamını örten ve bununla beraber yürüdüğü zaman yolunu görme imkanı veren örtü olduğu"dur (M. Ali es-Sayis, Tefsir'ü Âyat'il Ahkam, IV, 52).Örtünmede ihtilaf yok; ihtilaf yeniyetme çağdaş teologların beyninde?