(Dünden devam?)Prof. Dr. Haydar Beş Bey'in Resûlullah ile ilgili yazısına kaldığımız yerden devam ediyoruz:"Her Müslüman; Allah'ın Kitabı'nı, Allah'ın dinini anlama, kavrama ve yaşama noktasında Resûlullah'ın siyretine, rehberlik ve örnekliğine muhtaçtır. Çünkü pek çok ayet, Peygamberin hayatındaki olaylarla açıklığa kavuşmakta, sahası ve içeriği belirlenebilmektedir. Allah'ın murad ettiği din, kâmil bir hayat olarak ancak Allah'ın sevdiğinde, Allah'ın Elçisi'nde gündeme gelebilir. Nitekim Hz. Peygamber (s.a.a.), Kur'an'ın canlı bir örneğidir. O'nunla aynı yastığa baş koyan Hz. Aişe (r.a.) validemize, Allah Elçisi'nin ahlakından, hayat çizgisinden sorulduğunda; 'Onun ahlakı Kur'an'dı' der. Bu sebeple; Kur'an'ı anlamak ve Allah'ın muradına ermek, Resûlullah'ı kâmil mânâda anlamak ve örnek almaktan geçer. Allah Resûlü'nü en iyi anlayanlar ise, ona vâris olanlardır. O'nun davasını yüklenen kâmil insanlar, Hak dostlarıdır.Resûlullah'ın hayatındaki peygamberlik şahsiyeti O'nu ideal bir örnek hâline getirmektedir. Her insan da, yaratılış gereği ideal bir örneğe muhtaçtır. Cenab-ı Hakk'ın, dinini ve kitaplarını, müşahhas örnekler olan peygamberleri vasıtasıyla insanlığa takdim etmesi ve ilk insan olan Hz. Âdem'in (a.s.) aynı zamanda ilk peygamber, ilk örnek olması, insanın bu fıtrî yapısına dikkat çekmesi bakımından mânidardır. Hz. Peygamber ise, peygamberlerin sonuncusu, daima ideal bir örnek, zirve şahsiyettir. Ne kadar aranırsa aransın, Hz. Muhammed'den (s.a.a.) daha ideal, daha güzel bir örnek bulmak mümkün değildir. İnsan O'nu tanıdığı, O'na yaklaştığı, O'nun vârislerine dost olduğu, O'nun davasına sahip çıkanlarla beraber olduğu nispette kemâle doğru adım adım ilerler. İşte Asr-ı Saadet, bu dostluk ve kardeşliğin yaşanmasında mü'mine işaret taşı olmakta, ipuçları vermektedir. Allah Resûlü'nün hayatı incelendiğinde, O'nun yaşadığı psikolojik hâlleri, olaylar karşısında takındığı tavırları yakalamak mümkün olur. Bu ise aynı davanın temsilcileri ve sahiplerinin aynı istikametteki zorluklar ve olaylar karşısındaki tavır, dikkat ve tedbirleri konusunda uyarıcı ve yol gösterici olması bakımından ehemmiyet arz eder. Diğer yandan; Resûlullah'ın (s.a.a.) tavrına karşılık küfür temsilcilerinin tepki, tavır ve psikolojilerini tespit ederek mü'min, inançsız veya bâtıl inançlara sahip kimselerin karakter ve psikolojilerini kavrar, bir ölçü ve fikir sahibi olur. Adeta bir mânâda, kendinde olmayanı da görmüş, tanımış olur. Her türlü çirkinliğin yaşandığı cahiliye çağını, Saadet Asrı'na dönüştüren Resûlullah (s.a.a.) ve kadrosu göz ardı edildiğinde, insan; hayır adına, iyilik, güzellik, adalet ve fazilet adına ne varsa hepsini bir anda yok farz etmek gerektiği gerçeği ile karşı karşıya kalır. Bu sebeple; kâmil davalar, hele de İslam gibi bütün insanlığa takdim edilmiş Allah'ın davası, ancak kâmil bir önder ve kadroyla yürüyebilir, gelişebilir ve hedefe varabilir. Zaten; bâtıl bile olsa hiçbir dava, lidersiz ve kadrosuz yürümez, gelişemez ve sonuçlanamaz. Bu cümleden olarak; İslam'ı yaşama ve yaymada kadrolaşma gerçeği, insanımıza bir Asr-ı Saadet örneği ile takdim edilmektedir. Lideri Peygamber vârisi, kadrosu Ashab-ı Kiram vârisi olan bir davanın yeşerdiği çağ, Saadet Asrı'nın faziletlerine vâris olmaya namzettir. İnsanımızın bu noktadaki arayışı, özlemi ve müsbet gelişmeler bu çağı muştulamaktadır. Allah mutlak adalet ve sonsuz ihsan sahibidir."
