Rol yapmakla kendin olmak

 İnsanoğlunun en büyük sınavı, kendisiyle verdiği mücadeledir. O mücadelenin karşısında elde ettiği başarı veya başarısızlık, bireyin ahlaki seviyesini belirler. Toplumlar bireylerden oluştuğuna göre, toplumun ahlaki düzeyinin belirleyicisi de insanın kendisidir. Prof. Dr. Haydar Baş Hocam insanın medeni olmasını, "kendi yararına kazanılması ve ahlaki hamide sahibi olması" olarak ifade ederdi.
  Takdir edersiniz ki ahlaki hamide sahibi olmak, teorik bilgi edinmekle veya sırtında taşıdığı yükü ilim olarak görmekle elde edilemez. Örneğin bir insan, sigara ve içki içmenin maddi ve manevi zararı olduğunu bilir ama içmeye devam eder, çünkü sorun aklı değil, içtiği şeyin insana verdiği hazzın başka bir ifadeyle duygunun terbiyesidir. Prof. Dr. Haydar Baş Hocam "İslam tasavufunu duyguların terbiye edilmesi" olarak da ifade etmişlerdi.

 

 Her insanın duygu terbiyesine ihtiyaç vardır. Ancak irfan sahibi Âlimin öğreti ve terbiyesinden geçen insan, nasibi oranında duygusunu terbiye ederek güzel ahlak sahibi olabilir.

 

 İnsan kendi nefsiyle baş başa kalırsa bazen ilmini ilah edinir bazen de yaptığı hizmetlerden dolayı Allah'a minnet koşar da farkında bile olmaz. 

 

 Onun için "bir insan-ı kâmilin huzurunda bir saat alıcı bir gönülle bulunmak, binlerce nafile ibadetten evladır" ifadesini Hocamdan sıkça duymuşuzdur. Zira her an Allah'ın huzurunda bulunan ve Allah'ın ahlakını yaşayan insan, beraber olduğu insanlara da o ahlaki yaşatır. 

 

 Haydar Baş hocamın yetiştirdiği, bizlere dönerek hepiniz onun gibi olacaksınız, hatta onu bile geçeceksiniz dediği Celal Mısır hocamdan hareketle meramımı anlatmak isterim. 

 

 Celal Mısır hocamı tanıyanlar, onunla mesai yapanlar çok iyi hatırlayacaklardır. Onunla arabayla, uçakla seyahat yapan, evine misafir olan, konuşmasına veya sessiz kalışına tanıklık yapan herkese su hissiyatı yaşatıyordu. Celal Hoca, çok değer verdiği, çok sevdiği, yanlış yapmaktan çok ama çok korktuğu birisi tarafından sürekli izleniyor ve kontrol ediliyor hissini veriyordu. Onun hali, başına konan kuşu kaçırmak istemeyen insanın hareketlerini kontrol etmesi gibi bir şeydi.

 Sanki, oturup kalkmasına, giyinip kuşanmasına ne zaman konuşup ne zaman susacağına, huzurunda bulunduğu sevgilinin rızasına ve iznine bağlı imiş gibi hayatını yaşıyordu. Onu görenler, onunla beraber olanlar bu halini iliklerine kadar hissediyorlardı. 

 

 Üniversitede hocalık yaptığım seksenli yıllarda, Celal hocamla BELGE neşriyattaki odasında beraber oturuyoruz, hocam dedim Allah senden razı olsun beni Haydar Hocama taşıdın onu tanıyabildiğim kadar tanımama yardımcı oldun diyerek kendisine Osmanlı gelini gibi, oturmana kalkmana, konuşmana dikkat ediyorsun bari bizim yanımızda yapma dedim. 

 Tebessüm ederek "Haydar Hocam çok büyük bir insan, Allah onun irfanı ve ilminden, sofrasından hakkıyla istifade etmeyi bizlere nasip eylesin" dedi, devamla hayatımda hiç unutamayacağım "oğlum ben Allahtan utanıyorum "cümlesi dudaklarından süzülerek yüreğime kazındı. 

 Onun en büyük korkusu Allah'ın huzurunda mahcup olma duygusuydu. 

 

 Celal hocam gibi binlerce, on binlerce insanı yetiştiren Prof. Dr. Haydar Baş Hocam, Şehitlik Tepesinde, bedensiz hayat aleminden bizleri daha net tanıyor ve izliyor. Bunda en ufak bir şüphemiz olmasın. 

 

 "Havf ve Recâ" ölçüsü içerisinde, Allah'tan utanarak ve Allah'ın huzurunda mahçup olurum korkusuyla hayatını disipline eden insanların huzurunda, ayrılığa, gayrılığa, fitneye, yalan dolana, enaniyete, ben'e yer yoktur. Onların olduğu her yerde ve her iklimde, insan oğlu tek bir vücuttur, bütün vücutlar ise tek bir ruhu giymiş gibidir.

 

 Prof. Dr. Haydar Baş Hocam, birlik ve kardeşliği, birbirimizin ayıbını örtmeyi, birbirimizin elinden tutarak dünyada ahiret saadetini yaşamayı, toplumsal barışın sağlanması için çalışmayı kendimize görev edinmeyi, vatan sevdasını yüreğimizde kutsal bir emanet gibi taşımayı, birbirini gözetip kollamayı, birbirinin gözünün içine bakarak karşılıklı pozitif enerji almayı, Allah'ı ve Ehli Beyti aşk düzeyinde sevmeyi, Türkiye Cumhuriyeti'ni kainat devleti yapacak sistemi(MEM) uygulayacak bilgiyi, bizlere öğretmedi mi? 

 Bu soru da ne demek, O kendine düşeni fazlasıyla ifa ederek ve arkasında gurur duyacağı kadrosunu bırakarak ölümsüz hayata (bedensiz aleme) rıhlet etti.

 

 Bize öğretilenleri kendi aramızda tam manasıyla yaşayarak, bütün insanlığa öğretmek ve örnek olmak sırası şimdi bize gelmiştir. 

 

 Yazması kolay, yaşaması ne kadar zor, değil mi? 

 

 Son nefes için yaşamayı, dik duruşu, Türk milletinin milli ve manevi değerleri için dünyaya meydan okumayı biz ondan öğrendik. 

 

 Öğrendiklerimizin daha da anlam kazanması için BTP Genel Başkanı Hüseyin Baş'ın etrafında millet olarak bir ve beraber olmak zorundayız. Çünkü işsizliğe çözüm getirecek, her bireye onurlu yaşam sunacak, gelir dağılımındaki adaleti sağlayacak anahtar tez, onun ellerine teslim edildi. Gelin hep beraber Tam Bağımsız Türkiye hayalini, fakirliğin suç sayılacağı Türkiye'yi beraber ayağa kaldıralım.