İslam büyüklerinin namazdaki hallerini anlatmaya devam ediyoruz:İbn-i Mes'ud, insanlar uyuyunca namaza kalkar ve sabaha kadar arı vızıltısı uğultusu duyulurdu. (Nevevi, Riyazü's-Salihin). Süfyan-ı Sevri bir akşam doyasıya yemek yedi. Bunun üzerine, "Yemi çok olan hayvanın işi de çok olur" diyerek sabaha kadar uyumayıp ibadet etti. (Nevevi, Riyazü's-Salihin). Tavus b. Keysan yatağına girdiği zaman, kavrulan buğday gibi yatakta kıvranır bir türlü rahat edemezdi. Yataktan hemen çıkar sabaha kadar namaz kılardı. Sonra da, "Âbidlerin uykusu, cehennemi hatırlamaktır" derdi. (Nevevi, Riyazü's-Salihin). Abdülâziz b. Ebi Revad, akşam olunca eli ile yatağını yoklar ve "Çok yumuşak, güzel bir yataksın ama cennet döşekleri senden daha yumuşaktır" diyerek namaz kılmaya başlar, sabaha kadar ibadet ederdi. (Nevevi, Riyazü's-Salihin). Sıla b. Eyşem, gecenin tamamını namaz kılmakla geçirirdi. Buna rağmen sabah olunca şöyle derdi: "Allah'ım, Senden cenneti isteyecek halde değilim, beni cehennemden uzak tut." (Nevevi, Riyazü's-Salihin). Hasan Basri diyor ki: "Bir insanın gece ibadetinden mahrum kalması, isyanından dolayıdır." (Nevevi, Riyazü's-Salihin). Fudayl diyor ki: "Gündüz orucu ve gece ibadetine üşenenler, hayırdan mahrum ve hatalı kimseler olduklarını bilmelidirler." (Nevevi, Riyazü's-Salihin). Hasan b. Salih, cariyesini birisine sattı. Gece olunca cariye yeni gittiği ev halkına, "Haydi namaza" diye seslendi. Ev halkı, "Ne o, sabah mı oldu?" dediler. Cariye, "Siz, farzdan başka gece namazı kılmaz mısınız?" diye sordu. Onlar, "Hayır" dediler. Sabah olunca cariye, eski efendisi Hasan b. Salih'in yanına dönerek, "Beni sattığın kimseler, farzdan başka namaz kılmıyorlar. Ben bunların yanında duramam, beni geri al" dedi O da cariyeyi geri aldı. (Nevevi, Riyazü's-Salihin). Rebi diyor ki: "Birçok gece İmam Şafiî'nin yanında bulundum; gecenin pek az bir kısmında uyurdu." (Nevevi, Riyazü's-Salihin).Ebû'l-Cüveysiye diyor ki: "AItı ay İmam Azam Ebu Hanife'nin yanında kaldım. Bir gece yattığını görmedim. Ebu Hanife daha önceleri gecenin yarısını uyur, diğer yarısını da ibadetle geçirirdi. Bir gün bir topluluğun yanından geçerken onlar parmaklarıyla onu gösterip, 'Bu adam sabahlara kadar uyumaz' dediler. Bunun üzerine İmam Azam, 'Ben yapmadığım bir şey ile anılmaktan ve vasıflandırılmaktan utanırım' diyerek ondan sonra gece uykusuna son verdi. Hatta gece uyumak için yatağının bulunmadığı da söylenir." (Nevevi, Riyazü's-Salihin).Üveys-i Karani gecelerini ayırmıştı. Bir gece sabaha kadar secde eder, bir gece de sabaha kadar rükû ederdı. (Nevevi, Riyazü's-Salihin). Rabi diyor ki: "Üveys'i ziyaret etmek için yanına gittim. Sabah namazını kılıyordu. Namazdan çıkınca, 'Konuşup tesbihine mani olmayayım' dedim. Sabrettim. Öğle namazını kılıncaya kadar öyle durup yerinden kalkmadı. Bu durum ertesi gün sabah namazını kılıncaya kadar devam etti. Gözü biraz uykuya daldı. Hemen uyanıp, 'Ya Rabbi, bu uykulu gözden ve çok yemek yiyen mideden Sana sığınırım' dedi. Bunu görünce bu kadarı bana yetişir diyerek oradan geri döndüm." (Nevevi, Riyazü's-Salihin). Süfyan-ı Sevri diyor ki: "Bir gece Rabia'nın yanına gittim. Mihrapta durmuş namaz kılıyordu. Sabaha kadar namaz kıldı. Ben de evinin bir köşesinde namaz kıldım. Sonra, 'Ya Rabia, bizi sabaha kadar namaz kılmaya muvaffak eden Allah'a nasıl şükredelim?' dedim. 'Yarın oruç tutmakla şükredelim' dedi. (Nevevi, Riyazü's-Salihin). İbn-i Ömer bir kere cemaatle namazı kaçırdığı için iki yüz bin akçe değerinde malını sadaka verdi. Yine bir gün akşam namazını iki yıldız görünceye kadar geciktirdiği için iki köleyi hürriyetine kavuşturdu. (Nevevi, Riyazü's-Salihin).Ebu Derda diyor ki: "Hayatı üç şey için severim. Uzun gecelerde namaz kılmak için, uzun günlerde oruç tutmak için, ağızlarından hikmet ve öğütten başka söz çıkmayan kimselerin yanında oturmak için." (Nevevi, Riyazü's-Salihin).
