Sen Kur'an'a mı uyacaksın, Kur'an sana mı uyacak?

Haddimiz olmayarak diyoruz ki... Hazreti Kur'ân ve Hz. Peygamber(s.a.v) bizlerin fikir ve siyasi görüşlerini tasdik için müracaat edilen "tarihî kaynaklar" olarak görülürse, o zaman, "Kendimizi Kur'an ve Resule" değil, "Kur'an ve Resulü kendimize" uydurmuş oluruz. Herhalde "Az pahaya dini satmak" (Bakara: 174) bu olsa gerek. Çünkü Kur'an ve Resulü "kullara uymak için" değil, kullar "Kur'an ve Resule uyulmak için"dir. Bir örnek verecek olursak… Sayın Başbakan yedi yıl önce Gaziantep meydanında referandum için halktan oy isterken, "Ben buradan muhaliflere sesleniyorum; önemli olan boy değil, önemli olan soy, soy…" demişken… Kutlu Doğum Haftası etkinliklerinde milliyetçiliği eleştirmek için Kevser Suresi'nin inzal sebebine sarılıp, "Müslümanlar arasında kan bağı, soy bağı, akrabalık bağı kurmadı" diyebilmiştir. Kenan Evren'in dilinden de Kur'an âyetleri ve hadis-i şerifler hiç düşmezdi. O âyetler elbette Kur'ân'da vardı ve o hadisler elbette sahihti… Amma, söyleyen dilin amacına hizmet etsin diye değil belki de tam aksi yaşansın için inzal olmuş âyeti kerimeler ve söylenmiş hadisi şeriflerdi… Gelin görün ki dönem dönem birileri dünyadaki ikballeri için kendileri Kur'ân'a ve Peygambere uymak yerine Kur'an ve Peygamberi kendilerine uydurmayı rahatlıkla göze alabiliyor. *** Demek ki, siyasiler o günkü siyasi görüş ve duruşlarına dayanak bulmak için "Kur'ân-ı Kerîm ve Hadisi şeriflere müracaat etmekte bir besi görmüyor. Açık konuşmak gerekirse aynı şeyi yazar cenahı da yapıyor. Aklına kendince güzel yahut orijinal bir fikir geliyor, o da bu fikrini desteklemek için Kur'an'dan âyet Peygamber(s.a.v.)'den hadisi şerif tarıyor. Böylece Kur'an'ı ve Peygamberi kendi görüş ve fikrine tabi kılıyor. Şimdi bu satırların yazarı aklına gelen güzel bir fikir için Kur'ân'dan âyet arar, Peygamer (s.a.v.)'den hadisi şerif devşirirse, Kur'ân-ı Kerîm'i ve Peygamber'i kendisine uydurmuş olmaz mı? Bütün vicdanımla, "Evet, olur!" diyorum. Peki, bizler ve siyasiler söz ve davranışlarına Kur'an ve Sünnetten dayanak aramak zorunda değiller mi? Elbette zorundalar. İyi de, o zaman söylediğimiz bu iki hal arasında bir çelişki yok mu? Yok! Şöyle yok… Eğer siyasetçi ve biz kalem erbabı Kur'ân ve Sünnette söylediklerimize aradığımız destek kadar, söylediklerimizi yasaklayan, kınayan, yalanlayan âyet ve hadisi şerifleri de aramış, sonunda, galip tarafın söylediğimizden yana olduğuna kanaat getirmişsek, mesele yok… İşte ancak o zaman biz Kur'ân ve Peygamber'e uymuş oluruz. Yok, aklına gelene uygun ayeti kerime ve hadisi şerif devşirip, işte Allah (c.c.) böyle, Peygamber(s.a.v) şöyle diyor diye döşenirsen, sen onlara oymuş olmaz, hâşa, Allah'ı da Peygamberi kendine uydurmuş olursun.     … Bir kişi Kur'ân-ı Kerîm ve Hadis ilminin künhüne vakıfsa ve fıkıh da biliyorsa, o kişi, zâten bir bilgisayar gibi, fikrini ve siyasi görüşünü bildiklerinin süzgecinden (Boynunda haç yahut belinde ve zünnar yoksa) ânında süzer ve görüşünü bu mihenge göre ortaya koyar. Ehl-i Beyt böyledir. Mezhep imamları böyledir. Onların ilimleriyle ilimlenmiş âlimler ve tasavvuf ehli böyledir… Aksi takdirde.. İster siyasetçi ister kalem erbabı olsun kendi görüşüne uygun âyet ve hadis peşinde koşar aynı konuda aksini söyleyen âyet ve hadisler ne diyor sorusuna cevap aramaz ise; kendisi uysun da kurtulsun diye indirilen Kur'ân-ı Kerim-î ve gönderilen Peygamber'i kendisine uydurmuş olur. Biz bu hallerde (gizli) Müseyleme'lik kokular hissediyoruz.