Şiir Köşesi

Hz. İbrahim (as)Hak Teâlâ vahiyle, ey ateş serin durunSize misafir oluyor Halil İbrahim kulum

Eğer O'nu yakarsanız size söz veriyorumSizi dünyadan silecek suyu gönderiyorum

Ateş İbrahim'i gördü dedi ki hoşgeldinizOturup serinleyiniz bir hayli yorgunsunuz

Rabb'imiz, dostu olana nimetini bol verirİmkânsızı var eder sıkışana yol verir

Bize emir eyleyip selam gönderdi AllahBiz de O'nun kuluyuz Elhamdülillâh

Nemrut'a musallat oldu küçük bir sivrisinekGece gündüz vızıldıyor ne uyku var ne yemek

Hiç durmadan, her yerden üstüne saldırırdıAteş gibi iğnesini tenine daldırırdı

Burnundan girdi beynine, çıldırıyordu domuzAdamlarına bağırır, şurama vurun topuz

Kafasına vura vura zalimi öldürdülerO, sineği yenemedi bu ibrettir, dediler

İşte, bilmeyenler çıkar Allah'la harp etmeyeFakat, müşkil hale düşer razı olur ölmeye

Geç de olsa idrak eder Allah'ın kudretiniFakat iş işten geçmiş alamaz rahmetini

Hıristiyan, diğerleri aynı düşüncedelerKitaplarını gösterip orda bir şey geveler

Müellifin yazdığını Allah kelâmı sayarAllah'ın sözünü bozar, kendisi yapar ayar

Kendi icat ettiğine, bunlar ayettir, derlerUtanmadan, korkmadan iftiralar ederler.

Arslan A?AN