Sıra geldi ibareye

İdare amiri beyefendi, Meclis duvarına çakılı 'Hakimiyet kayıtsız şartsız milletindir' ibaresini Kemal Derviş'in teklifiyle önümüzdeki günlerde yerinden sökme hazırlığı yapıyor. Diyeceksiniz ki 'Yok canım, o kadar da değil.'

Ama bence de o ibarenin, ağırlığının korunması için en azından bu Yasama döneminde Meclis duvarından kaldırılmasında fayda var. Ne zaman Kuvayı Milliye ruhu ve tam bağımsızlık karakteriyle donanmış zevat sandıktan çıkarsa o zaman tekrar aynı ibare, taşıdığı güçlü anlamıyla yerini alır. Aksi halde tablo, günün politik realiteleriyle taban tabana zıt düştüğü gibi, yakında AB'ye uyumlu Anayasa'ya da aykırı düşecek.

Tabii, bu ifadenin oraya yazılması, öyle göründüğü gibi kolay olmadı. Millet, tüm dünyanın üzerine çullandığı bir süreçte imanıyla yoğurduğu asker karakterini tek yürek halinde ortaya koydu, etten duvarlar örüldü, nice canlar feda oldu. Bu tarih, bu mana, bu ruh saklı o satırlarda.

Ya şimdiki ahvalimiz...

Özellikle son iki-üç sene içindeki hangi düzenleme milletin iradesini yansıtmaktadır. İş dönüp dolaşıp ya AB'nin, ya da ABD'nin ülkemize gönderdiği şeflerin direktifleriyle şekillenmiyor mu? Politikacılarımızın kulağı kırmızı telefondan gelecek rica makamındaki emir sinyallerine, gözleri mektup zarfındaki talimatlara takılı hale gelmedi mi? Eninde sonunda Kemal Derviş'in dışardan atanmasını hepimiz kanıksamadık mı? Sayın Derviş'in gelişini, müstemleke valisi edasına teşbih edenlerimizin kimisi bir-iki ay sonra, ekonominin onun patronluğunda olacağı yeni bir arayışı hayırlı bir telaş olarak görmedi mi?

Sayın Derviş, dış borç bahanesiyle IMF ve Dünya Bankası gibi para babalarının bizden acilen 15 yasayı çıkarmamız gerektiğini ayağının tozuyla ifade etmedi mi? Bunların tamamını hem de göğsümüzü gere gere uygulamadık mı? Bu yasalardan olan Şeker Kanunu ve Tütün Yasası, hangi Türk çiftçisinin rızası alınarak çıkarıldı? Masa üstündeki Endüstri Yasası'nın hangi yabancıya çıkar sağlayacağını millet biliyor mu? Geldiği yerin talimatnamesi çerçevesinde Bankalar Kanunu'nun virgülüne dokundurtmayan Derviş'in bağımsızlığı kadar millet kendini bağımsız hissedebiliyor mu? Milletin topyekün güvenliğini tehlikeye atan Telekom düzenlemesinde Tahkim'e takılacağı kesin olan kandırmaca 'altın hisse'ye sıkıştırılmış bağımsızlığımız, Meclis'teki ibarenin ağırlığını taşıyor mu?

Derviş'le birlikte irademizi dışarıya teslim etmedik mi? Etmedi isek bu kanunlar nasıl çıktı?

Beyinlerden, gönüllerden, karakterlerden "Meclis'in duvarına asılı ibarenin anlamı"nı kazıdık. Şimdi sıra geldi duvardaki ibareye... Başka bir şey kalmadı kazınacak.

Olan oldu. Ama insanımızı en çok yaralayan nedir, biliyor musunuz?

Milletin en hayati anlarda son umut olarak gördüğü, 'çelik irade' dediği kadroların tam bir balmumuna dönüşme, sessizliğe gömülme halini yansıtmasıdır. Fakat politik sulandırmaların 'yüzlerce asırlık çelik bilek'leri bu derece dejenere etmesi mümkün olmadığına göre işin içinde iş var. Kim bilir belki de çelik, kadifeye sarılmış; kadifeye sarılması çeliğe zarar vermez, diye biliyorum.

Herşeye rağmen henüz vakit geçmedi. Her vatan evladı kendine bir Türk bayrağı edinsin ve 20 Mayıs'ı beklesin. 20 Mayıs'ta, İstanbul'da millet, tek yürek olacak.