Sivrisineklerin taşıdığı virüslerden kayıp çok
Dicle Üniversitesi (DÜ) Fen Fakültesi Zooloji Ana Bilim Dalı Başkanı Prof. Dr. Ali Satar, “Yapılan çalışmalar bize 102 argo virüsün sivrisinekler tarafından insanlara taşındığını gösteriyor. Yılda dünyada kesin olmayan sonuçlarla 830 bin kişinin bu sivrisineklerin taşıdığı virüsler tarafından öldüğü bildiriliyor” dedi
12.03.2020 16:01:00
Türkiye'de ve dünyada ciddi tehlike oluşturan sivrisineklerden meydana gelen taşıyıcı virüsler ölümlere neden oluyor. Dicle Üniversitesi Fen Fakültesi Zooloji Ana Bilim Dalı Başkanı Prof. Dr. Ali Satar, 2015 yılı verilerine göre sadece 349 bin kişinin sıtmadan öldüğünü ve sivrisineklerin kanı emdikten sonra 10 gün içinde virüsü hasta olmayan bir insana da aktarabilme özelliğine sahip olduğunu dile getirdi.
102 argo virüsün sivrisinekler tarafından insanlara taşındığını aktaran Prof. Dr. Satar, bir yılda dünyada kesin olmayan sonuçlara göre 830 bin kişinin sivrisineklerin taşıdığı virüsler yüzünden öldüğünü söyledi. Prof. Dr. Satar, "Sivrisinekler normalde yumurtalarını suya bırakırlar ve bu yumurtadan çıkan larvalar suda beslenirler. Daha sonra pupa dönemine geçerler. Bu pupadan da erginleri oluşur. Bu erginlerle mücadele etmek tabii çok zor. Bunun için larva ve pupa dönemlerinde bunlarla mücadele çok önemli. Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde daha çok sarı humma ve sıtma hastalığı görülüyor. Ülkemizde de bu virüsleri taşıyacak rezervuar dediğimiz vektörler mevcut. Sivrisinekler kavanozda bırakılan bir suyun içerisinde bile üreyebilecek yetenekte canlılardır. Bunun için sitelerin havuzları, genelde kışın üstleri açık ve dolu olarak bırakılıyor. Buraya bırakılacak yumurtalardan hemen larvaların çıkacağını unutmayalım. Site havuzlarının ya boşaltılıp ya da ilaçlanması gerektiğini unutmayalım" diye konuştu.
Sıtma hâlâ insan öldürüyor
Sivrisinekler taşıdıkları virüs bakımından birçok ölümlere sebep olmasına rağmen hiç kimsenin aklına bu sineklerle mücadele etmek gelmediğini kaydeden Prof. Dr. Ali Satar, sözlerine şöyle devam etti:
"Halbuki daha öncede bahsettiğim gibi 2015 kayıtlarına göre de sadece 349 bin kişinin sıtma hastalığından öldüğü bildirilmekteydi. Sivrisinekler kan emdikten 10 gün sonra bu virüsü hasta olmayan normal bir insana da aktarabilme özelliğine sahiptir. Sivrisinekler yumurtalarını bıraktıktan sonra bu virüslerin yumurtalarına da geçtiği, oradan yine ergin olanlarda da bulunduğunu göstermiştir." İHA
102 argo virüsün sivrisinekler tarafından insanlara taşındığını aktaran Prof. Dr. Satar, bir yılda dünyada kesin olmayan sonuçlara göre 830 bin kişinin sivrisineklerin taşıdığı virüsler yüzünden öldüğünü söyledi. Prof. Dr. Satar, "Sivrisinekler normalde yumurtalarını suya bırakırlar ve bu yumurtadan çıkan larvalar suda beslenirler. Daha sonra pupa dönemine geçerler. Bu pupadan da erginleri oluşur. Bu erginlerle mücadele etmek tabii çok zor. Bunun için larva ve pupa dönemlerinde bunlarla mücadele çok önemli. Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde daha çok sarı humma ve sıtma hastalığı görülüyor. Ülkemizde de bu virüsleri taşıyacak rezervuar dediğimiz vektörler mevcut. Sivrisinekler kavanozda bırakılan bir suyun içerisinde bile üreyebilecek yetenekte canlılardır. Bunun için sitelerin havuzları, genelde kışın üstleri açık ve dolu olarak bırakılıyor. Buraya bırakılacak yumurtalardan hemen larvaların çıkacağını unutmayalım. Site havuzlarının ya boşaltılıp ya da ilaçlanması gerektiğini unutmayalım" diye konuştu.
Sıtma hâlâ insan öldürüyor
Sivrisinekler taşıdıkları virüs bakımından birçok ölümlere sebep olmasına rağmen hiç kimsenin aklına bu sineklerle mücadele etmek gelmediğini kaydeden Prof. Dr. Ali Satar, sözlerine şöyle devam etti:
"Halbuki daha öncede bahsettiğim gibi 2015 kayıtlarına göre de sadece 349 bin kişinin sıtma hastalığından öldüğü bildirilmekteydi. Sivrisinekler kan emdikten 10 gün sonra bu virüsü hasta olmayan normal bir insana da aktarabilme özelliğine sahiptir. Sivrisinekler yumurtalarını bıraktıktan sonra bu virüslerin yumurtalarına da geçtiği, oradan yine ergin olanlarda da bulunduğunu göstermiştir." İHA
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
