Teselli

Çınarlar da yapraklarını dökmeye başladı İzmir'de. Yağmurla ıslanan sarı yapraklar hazanlı günlere hüzün katıyor. Zaman zaman bir ağlama hissi kaplıyor insanın içini, özlediğimiz insanlar neden sevildiklerini bir kez daha hatırlatıyor bizlere.Ne günler gördük, ne günler göreceğiz? Belki ideallerimize ulaşamadık, belki hayal kırıklıklarımız oldu, belki çok başka şeyler umuyorduk hayattan, belki birilerini özlüyorduk, belki birilerini bekliyorduk. Umduklarımız gerçekleşmedi, beklediklerimiz hiçbir zaman gelmedi. Şimdi oturup ağlayalım mı? Yazgı ne ise o oldu, ondan öteye geçmek mümkün mü?Teselli bulmak öyle kolay ki? A dostlar, bizim güzeller güzeli,canlar cananı, özgecan bir Peygamberimiz var. O'nu güzel ahlakı ile tanıyoruz, canlı Kur'an olduğunu biliyoruz. O'nu sevmek her şeye, bütün acılara bütün kederlere bir teselli veriyor. Zaman zaman Onun huzurundaymışız gibi hissediyoruz. Bundan daha güzel bir duygulanım olabilir mi?Gül kokulu Sevgili Peygamberim, Sen olmasaydın yaşamak çok ağır bir yük olacaktı üzerimizde. Bir gün Sana komşu olabilmek umuduyla zorlukları aşmaya gayret sarf ediyoruz. İnsan olmak elbette kolay değil sabretmeyi, şükretmeyi, rıza göstermeyi öğrenmek gerekiyor. Acıların bize kazandırdığı güzel erdemler, güzel duygular, güzel düşünceler var. Onlar hiçbir zaman bedelsiz değildi, bedelsiz olmayacak. Hayat hiçbir zaman dikensiz gül bahçesi olmadı ve olmayacak. Acılar insanı yoğurunca insan kamil anlamda insan olacak.Razı olmayı öğrendiğimizde gerçekten kul olmayı öğreneceğiz. Razı olmayı öğrendiğimizde kemal basamaklarında yükseleceğiz. Allah'ım bizlere razı olmayı öğret, rıza sarayına girelim ve bir daha oradan çıkmayalım.