Toprağa ihanetin bedeli

Türk milletinin mensup olduğu yüce medeniyetinden ve kimliğinden kopup uzaklaşanlar için vatanın kıymeti yoktur…
Toprağın değeri yoktur.
Dolayısıyla….
Şehide “kelle”, terörist-başına “sayın” demek alelade bir iştir.
Toprağı işleyen tarım köylüsünün “i’rabda mahalli” yoktur.
Eli nasırlı çiftçinin kayda değer bir anlamı yoktur.
“Köylü milletin efendisi” değil; bilakis köylü küresel sömürgecilerin kölesidir!
Toprakları ecnebiye bedava devretmek, vatanı parsel parsel yabancılara satmak, kelepir fiyatına elden çıkartmak işten bile değildir!
AKP icraatlarına bakın; bu anlayış kasıp kavurmaktadır.
Kabahat, sadece AKP’nin mi?!
Hayır…
Asıl kabahat, AKP’nin vaziyeti bu iken, inadına ve yok pahasına üç dönemden beri işbaşına getiren köylünün çiftçinin, tarım kesiminindir… Çay müstahsilinin, buğday üreticisi, fındık üreticisi, soğan, patates, pirinç, zeytin, narenciye… vs üreticilerinindir!
Tarım kesimi, AKP’ye verdiği oylarla kendi kuyusunu kendi kazmıştır!
“Köylü milletin efendisidir” inancıyla Türk çitçisini dünyanın efendisi yapma kararını ilan ederek, Türk köylüsüne ve çiftçisi için yüzlerce proje üreten BTP Genel Başkanı Prof. Dr. Haydar Baş’a sırt çevirdi tarım kesimi!
Geçen gün sakallı bir çay müstahsili ekranlara yansıdı; kendine üç kere lanet okuyordu…
Tarım kesimi, şimdi kendine lanet okumaktadır. Bunlara üç kere kandım, üç kere Allah belamı versin, demektedir. Bunlara rey veren ellerim kırılsın, diye feryat etmektedir!
Bu feryat, kurtuluş için yetmez!
AKP’yi 3’te 9’a şart ile boşamak… Ardından da toprağın ve köylünün kıymetini Milli Ekonomi Modeli ve projeleriyle dünyaya deklare eden Prof. Dr. Baş’ı baştacı ederek işbaşına getirmek, gerekiyor!
Vebal çok büyük çünkü…
Toprağa ihanetin bedeli ağırdır!
Bu işin tek tövbesi ve kurtuluş yolu; köylünün-çiftçinin anasını Haçlı dünyasının aklıyla, IMF ve AB talimatıyla ağlatan AKP hükümetini, demokrasi şamarıyla koltuğundan derhal derdest etmektir.
AKP hükümetinin icraatları bir tarafa; köylü-çiftçinin bizzat kendisi, AKP’yi işbaşına getirerek toprağına ihanet etmiştir… Toprak kendine ihanet edeni affetmez!
Türk milletinin mensup olduğu yüce medeniyet ve kimliğinden kopup uzaklaşanlar ancak böyle bir ihaneti işleyebilir, toprağa yönelik böyle bir ihaneti hazmedebilir, dedim.
Çünkü bu bağlamda Yüce Peygamber’in muhteşem bir ikazı var:
“İstikamet üzere olunuz; en büyük nimet istikamettir! Toprağı koruyunuz, (ona karşı) korununuz. Zira o (toprak) sizin ananızdır” (Taberani, el-Kebir, V / 61-65; el-Metcer, Dimyatî, s. 32, H. No, 76, Kahire, Dar’ul Hadis, 2004).
Toprak “ana”dır… Anaya ihanet edilmez, uğruna ölünür!
Toprağın bu kıymet ve yüceliği sebebiyledir ki, Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
“Toprağını müdafaa uğrunda öldürülen kimse şehittir” (Buhârî, Sahih, Mezâlim 13; Müslim, Sahih,  Müsâkât 30; Ebu Davud, Sünen, 4772).
Toprak anadır… Ana satılmaz,ana ecnebiye peşkeş çekilmez!
Hz. Peygamber ölçüsü bu, Hz. Peygambere yürekten inanmışların ölçüsü bu!
Medeniyetler İttifakı ve Dinlerarası diyalog mavallarıyla, Hz. Peygamber ve Ehl-i Beyti’nden kopup Haçlı’nın kucağına oturanlar, “toprak ana”ya ihanet etmediler mi? Tarımı, bağı-bahçeyi, bağcılığı bitirmediler mi?! Mübarek Anadolu’muzu ecnebiye peşkeş çekmediler mi?!… Anadolu ile yetinmeyip, tüm İslam coğrafyasında işgalci Haçlı dünyası ve ABD’nin emir erliğine soyunarak Müslümanların anasını ağlatıyorlar!
Bu toprakların sahibi Türk çiftçisi, bütün bu icraatları hazmederse; başına taş yağmadığına şükretsin, ayıksın!
Yüreklerden ve Kelime-i Tevhid’den Hz. Peygamberin adını silenler, eli nasırlı Türk köylüsünün ve çiftçisinin ellerinden öpmek yerine, papazların ellerini öptüler, Haçlı’nın elini öptüler, AB, ABD ve IMF’nin elini öpüyorlar. Üç kuruşluk faizli karşılıksız banknot için kapılarında pinekliyorlar.
Hz. Peygamber ise, toprağın, emeğin ve alın terinin kıymetini kıyamete kadar tüm insanlığa idrak ettirmek üzere eli nasırlı çiftçi Sa’d b. Muaz’ın elini öpüyor:
İmam Serahsi, vakıayı şöyle aktarıyor:
Hz. Peygamber (sav) Ensar’dan Hz. Sa’d b. Muaz (ra) ile musafaha yaparken, ellerinin nasır bağlamış olduğunu fark eder ve bu durumun sebebini sorar. Hz. Sa’d, (ra) “Evlad u iyalimi geçindirmek için, bağımda-bahçemde kazma kürekle çalışıyorum” cevabını verir. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) Hz. Sad’ın elini öper ve “Allahu Teala’nın (cc) sevdiği eller, işte bu ellerdir” iltifatında bulunur (İmam Serahsi, El Mebsut, c. 30, s. 245; Şevkanî, el-Fevaid, I / 151; İbn Hacer, el-İsabe,  ll / 38).
Hz. Peygamber’e sırt çevirenler, O’nun öptüğü nasırlı çiftçinin ellerini ancak kırarlar!
Çünkü onlar, Haçlı’nın elini-eteğini öpüyorlar.
Türk çiftçisi bu gerçeği fark ettiği gün, toprağı bereketlenecektir. Aksi halde kıtlık, yokluk, yoksulluk, kaos ve kargaşa kasıp kavuracaktır. Toprak, çiftçiye mezar bile olmayacaktır!