Veda Hutbesi'ne Muaviye'nin yapamadığını AKP yaptı

AKP iktidarı, Muaviye mezalimi sürecinde Hz. Peygamber'in Veda Hutbesi'ne yapılamayanı yaptı?
Veda Hutbesi'nde, kıyamet gününe kadar İslam'ın birbirinden ayrılmaz iki rüknü olarak "Kur'an-ı Kerim ve Ehl-i Beytim" diye ilan buyrulan Ehl-i Beyt'e makas attı, Din dersi kitaplarından çıkarttı.
Sakife-Emevi siyaseti, Veda hutbesine uydurma rivayetler sokuşturmuş, ana rüknü değiştirmeye kalkışmıştı; lakin makas atamamıştı. 
Bu batıl icraatlar, AKP hükümetinin Dinlerarası Diyalog fitnesine tutulmasıyla başladı.
AKP siyaseti, dağdaki çobanın bile "La İlâhe illallah Muhammed Resulullah" diye bildiği Kelime-i Tevhid'den "Muhammed Rasulullah"ı, 2004-2005'te İlköğretim 5. sınıf Din Kültürü kitabı 19. sayfasından ve 2010-2011 yılında da 4. sınıf Din Kültürü kitabından makaslatıyor.
Rasulullah'a makas atan bir siyaset, Ehl-i Beytini rahat bırakır mı?!
Aynı AKP hükümeti, 6. Sınıf Din Kültürü kitabı 114-115. sayfalarındaki Veda hutbesinden, Hz. Peygamber'in hem her türlü faizin haram oluşuna dair hükmünü ve ilanını makaslatıyor? Hem de "Size, sarıldığınızda asla sapıtmayacağınız iki büyük emanet bırakıyorum; biri Allah'ın kitabı, diğeri Ehl-i Beytim, ıtretimdir" ilanının ikinci kısmını, "Ehl-i Beytim, ıtretim" kısmını çıkartıyor? Diyanetten ise tık yok!
100 bini aşkın sahabenin gözü önünde Hz. Peygamber'in insanlığa ilan ettiği birbirinden ayrılmaz ilahi iki emanetten ve Dinin iki rüknünden biri, Muaviyevâri bir siyasi bir manevra ile ortadan kaldırılıyor.
İslam kaynaklarında konunun hakikati şudur ve acilen Din ders kitaplarının toplatılıp bu gerçeğe göre yeniden yazılması gerekiyor:
"Hz. Peygamber (s.a.a) Veda haccından dönüp "Ğadîr-i Hum" denilen mevkide konakladığında, gölgelik ağaçların altının süpürülüp temizlenmesini emretti. Temizlik yapıldıktan sonra - irad ettiği hutbede- şöyle buyurdu:
"Sanki -ahirete- davet edilmiş ve davete icabet edecek gibiyim! 
Sizlere, biri diğerinden daha büyük iki paha biçilmez emanet (sekaleyn) bırakıyorum: Allah'ın Kitabı ve benim ıtretim (soyum), Ehl-i Beytim. 
Benden sonra onlara nasıl davranacağınıza dikkat edin. Çünkü onlar, Havz-ı Kevser'imin başında benimle kavuşana dek birbirlerinden asla ayrılmayacaklar! 
Arkasından Ali'nin elini tutarak: "Şüphesiz, Allah benim mevlâm, ben de bütün mü'minlerin velîsiyim" buyurdu ve şöyle devam etti:
"Ben kimin velisi-idarecisi isem, işte bu -Ali- de onun velîsidir! Allah'ım, onu seveni sen de sev, ona düşman olana sen de düşman ol!"
(Ebut-Tufeyl diyor ki:) Zeyd'e "Bunu Allah'ın Rasûlü'nden (s.a.a) gerçekten duydun mu!?" diye sorunca şu cevabı verdi:
"Evet, o gün ağaçların altında olup da bunları gözleriyle görmeyen ve kulaklarıyla duymayan hiç kimse yok!"(Nesai, Hasais, H. No:76,  Tirmizi, Menakıb 32; Ahmed, Müsned, 1/118).
Prof. Dr. Haydar Baş hocamız, aymazları ayıktıracak şekilde 220 Sünni kaynakla bu gerçeği ortaya koydu (Prof. Dr. Haydar Baş, İmam Ali, İcmal Yay., İstanbul, s.353-455; Tevhid'in Merkezi Ehl-i Beyt, İcmal Yay., İstanbul, s. 81-115).
110'u aşkın sahabeden nakledilen ve Zeyd b. Erkam'dan dört değişik yoldan gelen bu hadis, tüm rivayet yollarıyla sağlam, Buhari ve Müslim'in şartlarına göre de sahih hadistir. (Nesai, Hasais, H. No:76,  Tirmizi, Menakıb 32; Ahmed, Müsned, 1/118, IV/371; HakimMüstedrek, III /109, 148; Tahavî, ŞerhuMeâni'l-Âsar, V/18, IV/88; İbn Kesir, el-Bidaye, V/228-229).
Hz. Peygamber, bu ve benzeri hadislerinde, kıyamete değin İslam'ın birbirinden ayrılmaz iki rüknünün "Kur'an-ı Kerim ve Ehl-i Beyti" olduğunu açıklıyor. Hz. Peygamber'in hüküm ortaya koyduğu bir hususta hiç kimsenin söz ve içtihat yetkisi yoktur, makas atma ve çıkartma yetkisi hiç yoktur; kim vardır derse, bilsin ki o batıldır.
Bu bağlamda Prof. Dr. Baş'ın "Tevhid'in Merkezi Ehl-i Beyttir" diye formülize ettiği gerçek, Müslümanları hak istikamete çekme bağlamında büyük bir çığırdır.
Hz. Peygamber'in hutbesindeki "Allah'ın kitabı Kur'an ve benim Ehl-i Beytim" ilanı ve hükmü yerine, "Allah'ın kitabı ve benim Sünnetim" şeklinde yapılan ikame, Sakife-Emevi operasyonudur.
Ebu Hureyre, İbn Abbas, Amr b. Avf ve Ebu Said el-Hudri'ye nispet edilerek yapılan bu ikame, tüm rivayet yollarında araya sıkıştırılmış çakma ravileri sebebiyle zayıftır, metruktür, meçhuldür, uydurmadır. Bu uydurma ve ikame, parayla hadis uydurduğu için metruk ve zındıklıkla itham edilen Seyf b. Ömer'in maharetidir. (Hakim, Müstedrek, 1/93; İbnHazm, el-İhkam, II/251; Zehebi, Mizanu'l-İ'tidal, I/222-223, II/275, 301,302, 306, 406-408, 450; İbn Hacer, el-İsabe, III/239, IV/175; et-Takrib, I/347; II/141; Münavî, Feyzu'-Kadir, I/359; İbnSa'd, Tabakat, V/412).
Emevi siyaseti namına parayla hadis uyduran Seyf b. Ömer'in yalanlarını, Türk milletine yutturmak veya Muaviye'nin bile yapamadığı tarzda Hz. Peygamber'in hutbesine makas atarak Ehl-i Beyt'i çıkartmak, ne zaman ilim oldu, ne zaman İslamcılık oldu?!
Türk milleti ve İslam âlemi, Tevhid, birlik ve kimliğinin mayası ve hamurkârları olan Ehl-i Beyt'e yönelik bu fitneleri, siyasetten silmedikçe ülkemiz ve bölgemiz iflah bulmaz.
Taberanî'de sahih-hasen olarak nakledilen Resulullah'ın Ehl-i Beyt hususundaki şu ikazıyla noktalayalım: "(Ehl-i Beytimin) önüne geçmeye çalışmayın; helak olursunuz! Onlardan geri de kalmayın; yine helak olursunuz..."(el-Heytemi, es-Savaik, 228-229, Tirmizi, Menakıb 32; Hakim, Müstedrek, III/109-110; Ahmed, III/59).