Velayet

"Bu dünyayı sen mi idare ediyorsun?" Rahmetli babamın ailemizdeki fertleri teselli babında zaman zaman sarf ettiği bir soru cümlesi idi. Babam rahmetli olduktan sonra benim de sıkıntılı zamanlarımda kendi kendime üzerinde düşündüğüm ve şimdi bile garip bulduğum "idare et kafana takma" anlamında bir cümle olduğu aşikar. Eğer niyetlerimiz iyi ve güzelse akibet her zaman hayırdır. Bizlere şer gibi görünse de, olan her şeyde bir hayır vardır. Önemli olan bizlerin kendimize arif olmamız ve niyetlerimizin güzelliğinden emin olmamızdır.
Kendine arif olmak nefsin oyunlarını bir şekilde fark edebilmek, seçilmişlerin hakkını verebilmek her zaman kolay değildir. Bir Müslüman için yaşadığımız bu günün en büyük ve en önemli gerçeği Hz. Ali'nin (k.v.) açtığı velayet gerçeği, velayet yoludur. "Ben ilmin şehriyim Ali de kapısıdır" diyen Resulullah Efendimiz (s.a.v.) de 18 bin alemin, kainatın yaradılış sebebi, Rabbimizin habibi, nebisi, şefi ve resulüdür. Çok şükür O'nun ümmeti olmak gibi yüksek bir şeref ile şereflendik. Artık bizlere düşen O'nun irtihali ile başlayan açılan velilik yolunda gidenlere sahip çıkmak ve onlara teslim olmaktır, büyük sözü dinlemektir.
Okuduklarımıza göre: Fahr-i alem buyuruyor; "Bu ümmet içerisinde kırk kişi İbrahim meşrebi üzerinde, yedi kişi Musa meşrebi üzerinde, üç kişi İsa meşrebi üzerinde, bir kişi de Muhammed (s.a.v.) meşrebi üzerinde bulunur. Bunlar mertebelerine göre insanların efendisidir." Peygamberimizin belirttiğine göre bunlar ile yağmur yağdırılır. Allah bunlar vasıtasıyla belayı def eder ve bunların yüzü suyu hürmetine insanları rızıklandırır." (İbn Hanbel, Kitabü'z-Zühd; Makalat, Prof. Dr. Haydar Baş, s.78).
Bu güzel hadisi-i şeriften anladığımıza göre; gerçekten aramızdan birileri "bu dünyayı idare ediyor."   Allah (c.c.) bizleri de velilerinden, seçilmişlerinden eylesin, en azından onları seven ve yolunda gidenlerden…