Maddi zenginliklerin zekatı olduğu gibi, manevi zenginliklerin, ilmin ve irfanın da zekatı vardır.Aşk, feyz ve muhabbet gibi manevi zenginliklere sahip olan güzel insanlar, bu güzel yaratıkları kalplerinde taşırlar ve onları gönülden gönüle akıtmaktan sorumludurlar. Bu akış kimi zaman dille olur, kimi zaman yazılar ile, kimi zaman haller ile olur.Gün gelir bir yazıyı okursunuz ve gözyaşlarınızı tutamazsınız çünkü yazı sahibi ihlasla yazmıştır o yazıyı ve kendi hislerini size de yaşatmıştır. Keşke bir kez daha okusam da bir kez daha ağlasam diye geçer içinizden. Belki o yazı sizi mahşer gününe götürmüştür, belki Rasulullah'ın (sav) huzuruna, belki sizi sizden alıp yine size götürmüştür.Manevi nimetlerin zekatını vermemiz gerektiğini nasıl anlarız? Bu, manevi nimetlere sahip olan kişide ister istemez gelişen bir haldir. Bazı zamanlarda sözlerimiz ile gönüllere hitap etmeye başlarız, kimi zaman yazılarımızla ve tabii ki hallerimizle?İlim ve irfanın zekatını vermek bir sorumluluktur, müminin bu sorumluluğu sevecenlikle ve alçakgönüllülükle yapması gereklidir. Kişi ilminden dolayı kibirlenmemeli, aksine ilmi arttıkça tevazuu artmalıdır. İlim, irfan sahipleri için ilim ve irfanının zekatını vermek sevgiyle paylaşmaktır. Bu hem bir sorumluluk hem de manevi bir zevktir.Merhaba sevgili okuyucular, yazının mutfağına yakın bir mekanda duygularımızı düşüncelerimizi kağıda dökmeye gayret ediyoruz. Yazmak neredeyse bir alışkanlık halini aldı, ancak her zaman kolay olmuyor. Değişik konular bulmaya gayret ediyoruz. Bunun için değişiklikler yaşamak gerekiyor. Yaşadığımız her değişikliği de yazı haline getiremiyoruz. Günler hızla akıp giderken son nefes pek uzak görünmüyor.Rasulullah (sav) buyuruyor ki: "İnsanların en hayırlısı insanlara en çok faydası dokunandır." İnsanlara iyilik yapabilmek de bir nasip meselesi, ancak istemek, murad etmek de gerekiyor. Allah (cc) her birimize iyilikler yapabilmeyi, insanlara faydalı olabilmeyi nasib etsin. Ulaşabildiğimiz her yere gönülden selam olsun.
