Adına yakışır maç

Öncelikle izleyenlere büyük heyecan yaşattığını düşündüğüm her iki takımı mücadelelerinden dolayı tebrik ederim.

Beraberlik maçın hakkıydı. Maçı taraflardan biri kazanmış olsaydı da o tarafın maçı kazanmayı hak ettiğini rahatlıkla yazabilirdim. O nedenle beraberlik iki takım için de iyi bir sonuç oldu.

Tabii bu derbinin kırılma anı 18. dakikada İrfan Can Kahveci'nin gördüğü kırmızı kartı.

Benim kanaatime göre İrfan'a gösterilen kırmızı kart doğruydu. İrfan çok amatörce bir hata yaparak Siopis'in ayağına sert bir şekilde basıyor.

Hatta bu faulün kasti olarak yapıldığını söyleyebiliriz. Fakat kasti olmasa dahi son derece sert sporcu sağlığını tehlikeye atacak düzey de bir hareket. Bu yüzden doğrudan kırmızı yerinde bir karar.

Burada VAR devreye girmeli mi girmemeli mi? Kırmızı kartlık bir pozisyon olduğuna göre VAR'ın devreye girmesi de uygun gözüküyor.

Burada hakemin VAR'a giderek karar vermiş olması bir yanlışlık değil.

Sonuçta kararı veren baş hakem. Kararı VAR hakemi vermiyor. Sonuç olarak bu net bir kırmızı kartlık hareket.

Burada Fenerbahçelilerin hakeme değil İrfan Can'a kızmaları gerekiyor. Böyle büyük maçta böyle hata yapılabilir mi?

Resmen takımını yalnız bırakıyorsun. Bu kabul edilemez. Ayrıca ilk yarının bitmesi ile sahaya bir taraftar girip hakeme saldırdı. Bu nasıl bir anlayış. Yahu hakem maçı tatil etse takımına katkısı mı olacak. Bu taraftarlık değil.

Maçı analiz etmeye çalışırsak maçın genelinde bölüm bölüm iki tarafın da üstün olduğu anlar vardı.

Maça iyi başlayan taraf Fenerbahçeydi. Özellikle Zajc, Rossi, Crespo ve Szalai istekli ve etkiliydiler.

Maçın temposu da oldukça hızlıydı. 18'deki kırmızı karttan sonra oyunun kaderi hemen değişti ve Trabzon hemen golü buldu.

Bu golde bence Zajc'ın müdahale hatası var. Top onun bilinçsiz hareketi ile ayaklarından sekip Nwakaeme'nin önüne geliyor. Bu golden sonra Trabzon akılcı bir şekilde tempoyu düşürdü.

Fakat Fenerbahçe pes etmedi. Nitekim 35'te net bir gol pozisyonu bulan Fenerbahçe Rossi'nin dikkatsizliği ile bu pozisyonu gole çeviremedi.

Fenerbahçe ise tempoyu yükseltmeye çalıştı. İlk yarının son anlarında pozisyon bulan yine Fenerbahçe’ydi.

Zajc topuğuyla önüne aldığı topa düzgün vuruş yapabilse devre berabere bitecekti.

İkinci yarı başlangıcında tempo düşüktü özellikle 55-60 arası iki takım da durarak oynadı.

62'de Trabzon sonuçsuz bir geçiş hücumu gerçekleştirdi. Bu dakikalarda 10 kişi oynayan Fenerbahçe'nin baskıları devam etti.

71'de Fenerbahçe'yi ikinci yarının bu bölümlerinde ayakta tutan Mert Hakan Yandaş'ın kullandığı serbest vuruşta Zajc kafayla beraberlik golünü attı.

Son 10 dakika maçın tek hakimi Trabzonspordu. 84'te net bir pozisyonda Nwakaeme'nin bir topu direkten döndü.

Bu dakikalarda Fenerbahçe oyundan düştü ama Trabzonspor da baskısından sonuç alamadı.

Böylelikle maç da berabere bitmiş oldu.
Derbilerin stresi büyük olur. Özellikle bazı derbiler bunun gibi daha bir stresli olur.

Abdullah Avcı bu maç için "maça keyifle eğlenerek hazırlanacağız" demişti. Hakikaten psikolojik olarak Trabzon bu maça iyi hazırlanmış.

Bence bunun en büyük kanıtı Fenerbahçe 10 kişi kaldıktan sonra hemen Trabzon'un golü bulmasıydı.

Fenerbahçe'nin çok hareketli ve baskılı olduğu anlarda dahi Trabzon savruklaşmadı ve özellikle savunması her zaman kalabalık ve düzenliydi.

İşin açıkçası Trabzon Fenerbahçe'den daha kaliteli bir takım ve böyle stresli bir maçta beraberlik çıkarması bu kalitenin bir yansıması.

Bitirirken şunu söylemek lazım ki bazı oyuncuların önemi böyle maçlarda belli olur.

İşte Ömür büyüklüğünü bu maçta belli etti.
90 dakika bence Trabzon'u ayakta tutan oyuncuydu. Sürekli çabaladı driplingler yaptı. Ömür bu maçta tüm övgüleri hak etti.