Alışmak, sonradan edinilen duygu, düşünce ve eylemlerin kalıcı hale gelmesidir. Özgür iradeye bağlı alışkanlıklar olduğu gibi, mecburen katlanılan alışkanlıklar da vardır. İnsanın diğer varlıklardan ayrılan temel farkı, doğumundan ölümüne kadarki hayat süreci içinde sürekli öğrenen, gelişen ve ilerleyen bir canlı olmasıdır. Duyarak, düşünerek, gözleyerek, deneyerek yeni şeyler öğrenir, öğrendikleri arasında ilişkiler kurar ve bunlardan hareketle kendisi için bir dünya görüşü, bir hayat felsefesi ve şekli oluşturur.
Doğruluğuna ve önemine inandığı değerlere bağlı olarak kurguladığı hayat şekli devamlılık arz ederse onun alışkanlığı olur. Bu iradî bir alışkanlıktır ve bu haliyle değerlidir. Bazı durumlarda da insan isteğine bağlı olmayan, dışarıdan bazı zorlayıcı etkenler sebebiyle alışmak zorunda kaldığı hayat şekli vardır. Bu, insan için ıstırap vericidir.
Mutluluk veren alışkanlık, kendi özgür tercihiyle oluşturduğu hayat şeklidir. Bir Türk’ün iradî tercihine bağlı olarak kendi dünyasında oluşturacağı alışkanlık temelli hayat şekli aşağı yukarı şöyle olmalıdır:
Severek, zevkle yapabileceği bir meslek seçip o mesleğin bütün teknik özelliklerine tamamen vakıf olmak ve en iyi şekilde uygulamaya dökmek. Çok sağlam bir aile ve eş dost çevresi oluşturmak. Toplumsal, kültürel, ekonomik, siyasi faaliyetlerini en verimli bir şekilde icra edebileceği bir toplumsal çevre edinmek. Kitap, dergi, gazete okumak. Sanatsal ve fikrî değeri yüksek sanat ve düşünce ürünlerini takip etmek. Türk, İslâm ve dünya gündemini takip etmek. Allah’ına, kendine ve milletine karşı sorumluluklarının bilincinde olarak davranmak. Kendisini kabiliyetleri çerçevesinde sürekli geliştirmek ve üretmek.
Okumaları, izlemeleri, dinlemeleri ve düşünmeleri sonucu elde ettiği bilgilerden hareketle Türk-İslam dünya görüşüne uygun fikirler üretmek, bu fikirleri kendi muhakemeleri ışığında analiz ve senteze tabi tutarak tekrar yazıya, söze ve eyleme dönüştürmek. Gündelik hayatını Müslümanlık ve Türk milliyeti değerlerine göre düzenlemek, dinî ve millî değer yargılarını hem kendi hayatında fiilen uygulamaya koymak, hem de toplumsal hayata yansıtmak. Sahip olduğu bütün maddî ve manevî bilgi birikimlerini yeni nesillere aktarmak.
Bir Müslüman Türk’ün, Müslümanlık ve Türklük zihniyet, fikriyat ve değerlerinin dışında ve bunlara düşman çevrelerin ürettiği siyasi, kültürel, toplumsal ve ekonomik yapıları fark etmesi, onun birinci derecede var oluş sebebidir. Bu köleleştirici, esarete mahkûm edici mankurtluk kafesine mahkum olmaması, çevresini kuşatan küresel emperyalizmin öğrenilmiş çaresizlik ağına düşmemesi, hem bireysel olarak kendisi hem de toplumsal olarak milleti için döşenen bütün kalleş mayınları temizlemesi, onun kaçınılmaz görevidir.
Bir Müslüman Türk’ün alışkanlıklarına dayalı hayat kurgusu genel çerçevesi itibariyle bu olmalıdır. Böyle bir alışkanlık, onun huzurlu hayat kurgusunun zeminidir. Doğru değerler ve kabuller üzerine kurgulanmış bir hayatın alışkanlık halinde sürdürülmesi istikrardır, kararlılıktır, sebattır. Dolayısıyla yüzde yüz yerli, yüzde yüz İslamî ve yüzde yüz millî zihniyet, değerler ve kurumlardan oluşan bir Türk-İslam millet varlığımız, kararlılıkla, sebatla devam edecek hayat tarzımızın millî ruhumuzda alışkanlık haline gelmesine bağlıdır. Emperyalizmin bize yönelik en büyük saldırısı da yenilikçilik, modernizm, değişim, ilericilik adına alışkanlık haline getirdiğimiz sağlam millî yapımızı tahribe dönüktür. İzin vermeyeceğiz.
