Bir Ramazan geçti

Bir Ramazan daha geçti ömrümüzden, bize neler kazandırdığına gelince? Allah için yaşadığımızı ve yine Allah için öleceğimizi bir kez daha hatırlama fırsatımız oldu.Ramazanda birbirimize daha sevgili ve saygılı davranmamız gerektiğini tekrar hatırladık. Annelerimizin, babalarımızın, kardeşlerimizin, eşimizin, dostumuzun tanışık olduğumuz herkesin kıymetini bilmemiz konusunda ilhamlar aldık. Herkesin kendisinden razı olduğu, tevazu ehli, iyiliksever insanlardan biri olmak isteği içimizde uyandı.Ramazan günlerinde ölümümüzü daha çok hatırladık, aç kaldığımızda nefsimiz benlik iddiasından daha kolay vazgeçebiliyordu. Böylece ölmeden önce ölmek sırrına da ermeye gayret ettik.Benlik davası her nefiste var olan bir davadır. Nefis her zaman kendini temize çıkarmak, haklı görmek ister, işte oruçla nefsin kem damarları kırılır, deyim yerindeyse.Ramazan sayesinde kendi iç dünyamıza şöyle bir bakma fırsatımız oldu. Orada güzellikleri ve çirkinlikleri bir arada gördük Güzelliklere sevindik, çirkinliklerden kurtulmak için nefsimizin terbiye ve tezkiyesine daha fazla gayret sarf etmeye karar verdik.Ramazanda güç koşullar altında hayat mücadelesi veren insanlar da hatırlanır, onlara yardım eli uzatılır. Böylece onların da gönülleri kazanılır.Büyüklerimiz derler ki: Ramazanda gerçekleştirilen nefs terbiye ve tezkiyesini Ramazan'dan sonra da sürdürmek gerekir. Bu bağlamda neden yaşadığımızı, neden ibadet ettiğimizi neden iyilik yapmaya ihtiyacımız olduğunu düşünmemiz, her gün ölümümüzü tefekkür etmemiz gereklidir.İnsanlar ve cinler Allah'ı bilmek ve O'na ibadet etmekle emr olunmuşlardır. Ramazan Rabbimizi bilmek ve ibadetlerimizi arttırmak için iyi bir fırsattı. İnşallah bu fırsatı iyi değerlendirenlerden olmuşuzdur. Güzellikler ve iyiliklerle dolu günler geçirmek duasıyla  ulaşabildiğimiz her yere gönülden selam olsun.