Cennetle müjdelenen Sahabî: Kays b. Sabit

Hz. Peygamberin (sav) mucizelerinden bir tanesi de şöyle cereyen etmiştir: Yine bir ayeti kerimenin emriyle, Allah Resulüne hitap edenlerin, seslerini sert ve yüksek tutmamaları gerekiyordu. Bu ayet nazil olduğuktan sonra Hz. Ebubekir (ra). Allah Resulüne mahrem birşey söylercesine fısıltıyla söz söylemeye başlamış, Hz. Ömer (ra), ne söylediğinin ancak birkaç kere sorulması neticesinde anlaşılabileceği şekilde konuşmaya başlamıştı.Kays bin Sabit -ki, dik sesli ve kulağı az işitir bir zattı- bu ayet nazil olduktan sonra Allah Resulünün yanından uzaklaştı ve görünmez oldu. Allah'ın Resulü onu buldurttular ve huzurlarına davet edip uzaklaşmasının sebebini sordular. Sabit şu cevabı verdi:- Ey Allah'ın Resulü! Sana ayet nazil oldu. Ben de dik sesli bir insanım ve ağzımdan sert tonlu bir söz çıkar da amelimi iptal eder, diye korktum.Allah'ın Resulü, Sabit'i teselli edip buyurdular:- Ya Sabit! Sen onlardan değilsin. Senin işin ve niyetin hayırdır. Sen hayır ile yaşar ve ölürsün. Sen cennet ehlindensin"Enes bin Malik der ki,"Allah Resulünün bu sözünden sonra Sabit'e baktıkça onu bir Cennet örneği olarak görmeye başladık. Sonradan Yemame'de Müseylimeye karşı cenk olunurken, bir aralık Müslümanların safına dağınıklık ve bozgun hali düşünce Sabit ileriye atıldı ve kafirler ile boğuşmaya başladı. Bu atılış neticesinde de şehit oldu. Allah Resulünün Cennet müjdesindeki manayı o vakit anladık".