Ehl-i Beyt’e kekeme, Emevi’ye bülbül olanlar

En son örneğini 9 Muharrem'e denk gelen Cuma hutbesindeki ifadelerde gördük.

Arapça dil bilgisi konuları arasında 'meçhul fiil' diye bir bölüm vardır.

Meçhul fiiller Fail almazlar, naib-i fail alırlar, yani fail vekili.

"Yapıldı, edildi, katledildi, girildi, çıkıldı…" gibi manalar elde edilir meçhul fiilden.

Söz konusu hutbedeki ilgili paragrafından yaklaşık olarak şu mana çıkıyor; Hz. Hüseyin evlad u iyali ile ve bir avuç yarenleri birlikte Kerbela çölünde şehid oldular.

"Âşûrâ günü, aynı zamanda Şehitlerin Efendisi Hz. Hüseyin'in ve beraberindeki Ehl-i Beyt-i Mustafa'dan yetmiş küsur kişinin Kerbelâ'da şehadete yürüdüğü gündür. Bu elim ve hazin hadise, Peygamber aşkıyla yanan bütün mümin yüreklerin yarasıdır. Bugün Kerbelâ'ya benzer ağır yaralar almamak için bize düşen vazife, bilgili olmak ve bilinçli davranmaktır. Hz. Hüseyin gibi, son nefesimize kadar Kur'an-ı Kerim'in rehberliğine ve Peygamber Efendimizin sünnet-i seniyyesine bağlı kalmaktır." (28.08.2020 tarihli Cuma Hutbesi).

Sanki failler belli değil, bu korkunç cinayeti işleyen katiller güruhundan, emir vereninden ve canilerinden bir tek cümle ile bahsedilmiyor.

Bu durum, bu ucube tavır ne yazık ki Sünni dünyanın genel bir hastalığı.

Her nerede ve hangi vesile ile konu açılırsa açılsın, derhal sudan bahaneler ileri sürülerek katillere sıra gelmeden mesele sümen altına gizleniyor, halının altına süpürülüyor.

Onlarca ciltlerden oluşan kitaplarında Ebu Süfyan'ın faziletlerine dair, oğlu Muaviye'nin, hatta katil Yezit'in faziletlerine dair fasıllar açanlar, bölümler ayıranlar aynı zamanda bir cinayete daha imza atmışlar; Hz. Ebu Talib'in inkarcı olarak öldüğüne dair ve cehennemde nasıl azap çekeceğine dair nice sayfalar karalamışlar ve hadisler uydurmuşlar.

Bizim okuduğumuz 70'li yıllardaki İmam-Hatip Lisesi müfredatında, Hadis derslerinde Hz. Ali'nin babası ve yeğeni olan, son elçiyi son nefesine kadar müdafaa eden Ebu Talib'in cehennemde nalinlerinin ateşten olacağı ve beyninin kaynayacağı bilgisi yer alıyordu.

Emevi söylemlerini dillendirmek, tezlerini dört bir yana yaymak, cinayetlerini saklamak için adeta bülbül kesilen sözde ulema takımı, Ehl-i Beyt'in acılarını, uğradıkları mağduriyetleri dile getirme hususunda 'dut yemiş bülbül' rolünü oynamışlar sürekli.

Bugün farklı mı?

Ne gezer!

"İlim şehri" olan son elçiyi, "İlim şehrinin kapısı" olan damadı ve yeğeni Hz. Ali'yi ve Ali'nin oğullarını, kızlarını ve torunlarını azılı düşmanlarına karşı savunmayanlar, kalemleri ile dahi olsun savunamayanlar hangi "Sünnetten ve hangi Sünnilikten" bahsediyorlar?

Bu ucube tavır, bu türedi tutum acaba "kimlerin sünneti?" diye sormanın, sorgulamanın zamanı gelmedi mi?