Ehl-i Beyt, kelime mânâsı olarak Resûlullah'ın (s.a.v.) ev halkını ifade etse de, ayetler ve Hz. Peygamberin (s.a.v.) hadisleri ile sabittir ki, Hz. Peygamber (s.a.v.), Hz. Ali (a.s.), Hz. Fâtıma (a.s.), Hz. Hasan (a.s.) ve Hz. Hüseyin (a.s.) Ehl-i Beyt'tir. Ehl-i Beyt'i sevmek Meveddet ayetinde buyurulduğu gibi; "De ki: Ben bu (peygamberliğimi tebliğime) karşılık sizden yakınlarıma sevgiden başka hiçbir ücret istemiyorum" (Şûrâ, 23) aslında farzdır. İmam Şafi de bu hususu, "Ehl-i Beyt'i sevmek farzdır" diyerek ifade etmektedir. İmam Ali'den (a.s.) itibaren gelen imamlar, bu gerçeğin altını hadisleri ile çizmiş ve Ehl-i Beyt'i sevmek ve onlara tâbi olmak ile ilgili pek çok ikazlarda bulunmuşlardır. İmam Bâkır (a.s.) Ehl-i Beyt hakkında şöyle buyurmuştur:"Şüphesiz ki, biz Ehl-i Beyt'in sözleri kalpleri ihyâ eder." (Bihâru'l-Envâr, c. 2, s. 144)İmam Muhammed Bâkır (a.s.) Ehl-i Beyt'i sevmek hususunda şöyle buyurmuştur:"İnsanları Allah'a (c.c.) yakınlaştıran en üstün şey Allah'a itaat, Resûle itaat ve emir sahiplerine itaattir." Daha sonra İmam Bâkır (a.s.) şöyle buyurdu: "Bizim sevgimiz iman ve bize buğzetmek ise küfürdür." (el-Kâfi, c. 1, s. 187).Muhammed b. Müslim, Ebu Câfer'in (Muhammed Bâkır) şöyle dediğini rivayet eder:"Farklı yollara sürüklenmeyin. Vallahi yalnız Allah'a itaat edenler bizim sevenlerimizdir." (Usul-i Kâfi, Kuleynî, c. 2, s. 154).Ve İmam Bâkır (a.s.), Ehl-i Beyt ile beraber olma hususunda önemli bir ölçü koymaktadır. Ehl-i Beyt'i sevmek, aslında Allah'ın emridir ve onlara itaat Allah'ın emrine uymaktır: "Her kim, Allah'ın emrine itaat ederse, bizim velimiz ve dostumuzdur. Her kim de Allah'ın emirlerine isyan ederse, bizim (Ehl-i Beyt'in) düşmanımızdır." (Usul-i Kâfi, c. 2, s. 75).Câbir el-Cûfî, İmam Ebu Câfer'den (a.s.) şöyle rivayet etmiştir:"Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: Namaz kılıp da namazında Benim ve Ehl-i Beyt'imin üzerine salât getirmeyen kimsenin namazı kabul olmaz." (el-Hilaf, c. 1, s. 131).