Esnafım kan ağlıyorum!

Pandemi ile birlikte 256 bin dükkan kapatıldı. UYAP verilerine göre icra dairelerindeki icra ve iflas dosya sayısı ise 22 milyona 127 bine çıktı.

Kapanan sadece dükkanlar değil ki, umutlar, mutluluklar...

Tek bir örnek, Kayseri'de bir AVM'de faaliyet gösteren dükkan borcunu ödeyemediği için haciz memurları tarafından kapatıldı. Dükkanı boşaltılan esnaf sinir krizi geçirdi.

Esnafa soruyorsun, ne durumdasın diye. Bir dokun bin ah işit derler ya o derece artık. Dükkanı 1000 lira masrafla açıyoruz, 500 lira zararla kapatıyoruz diyenler, elde avuçta da birşey yok ki zararı kapatsın diyenler. Ne yapıyor peki borç. O borcu nasıl kapatıyor? Borçla. Kısır döngü. Ne zamana kadar sabredebilir ki bir insan. Müşteri gelemiyor. Bu ay 4 litre yağ almaya köşeye para koyayım diyor. Yağ almaya!

Hani diyorlar ya sene bilmem kaç, tüp kuyruğu, şeker kuyruğu bekliyorduk diye. Şimdi o şekeri almak için, evinin ihtiyacını gidermek için, parası olamadığı için sıraya girmeye gerek duymayan insanlarımız var.

Ürün alamadıkları için hava sıcaklığının eksi üç olduğu Bingöl şehrimizde, vatandaşlar bir marketin önünde reyondan kalan sebze meyveleri topluyorlar. İçler acısı...

Evet herkes şikayetçi halinden, herkes bunları zaten biliyor, yaşıyor, söylüyor. Şimdi soruyorum, bu halden kurtulmak için, refah içinde yaşamak için ne düşünüyorsunuz? Çare olarak ne görüyorsunuz? Siyesetçileri dinliyorum, amacım eleştirmek değil ama gerçekten çözüm sunamıyorlar. Şikayet, şikayet, şikayet tamam da sen nasıl düzelteceksin? Bunu sormamız lazım, çözüm yolu aramamız lazım, çözümü olanlarla yan yana olmamız lazım.

Şimdi objektif bir şekilde hep beraber düşünelim. Biz bu fakirlikten, yoksulluktan nasıl kurtulabiliriz? Aklınıza biri geliyor mu?

Benim aklıma geliyor. Objektif bir şekilde söylüyorum ki Bağımsız Türkiye Partisi. Evet çoğu kişinin dediği, ya nasıl o parayı verecek, veremez ki, yapamaz ki, çok oy almıyor kazanamaz ki saçmalıklarını artık bir köşeye koyalım. Sıktı çünkü... Sen oy verirsen kazanır, sen inanırsan kazanır bu kadar. Kendine güven, sen küçümsenecek biri değilsin. Millet bir bilek olup kurtulmak isterse çözüm var.

Çözüm ne mi?

Milli Ekonomi Modeli.

Kapitalist sistemden farklı, bir avuç azınlığın değil, bütün milletin mutluluğu düşünen, gerçek adaleti yaşattıran, herkesin karnını doyuran, sırtını giydiren, bir tane fakir, aç, muhtaç, borçlu, işsiz bırakmayan, dünyanın en güçlü ükesi edecek sisteme sahip olan, yurtdışında geçerliliği, başarısı kanıtlanmış, hayalleri gerçekleştiren, sönen umutları tekrar yakan bir sistem Milli Ekonomi Modeli.

Bunların hiçbiri hayal değil, bunların hepsinin kitabı yazıldı, matematiği yapıldı. Rusya'da, Çin'de, BRICS ülkelerinde uygulanıyor. Hepsi Haydar Hoca'yı gördü, inandı, çağırdı. Haydar Hoca, Türk düşmanı olan birine bile "Ne mutlu Türküm diyene" dedirtti. Maddi ve manevi zenginliklerimize sahip çıkmayı, satmamayı, sattırmamayı, kaynaklarımızı bilmeyi ve o kaynakları nasıl verimli kullanılacağını bize öğretti.

Yeter ki Türk milleti artık çözümü görsün ve fakirlikten kurtulmak istesin. Alışmasın fakirliğe, kendini ona layık görmesin, çözümün olduğuna inanmamazlık etmesin, çaresiz hissetmesin kendisini.

Türk gencinin var bi hayali. İnanın hayallerimize, gerçekleştirmek için katkıda bulunun bize, çözümü görün, kurtarın Türk milletini bu fakirlikten.

Haydi Türk Milleti, sen en iyisine layıksın. Sen Müslüman Türk olan Haydar Hoca'nın sistemine layıksın, papaz Maltusların sistemine değil...

Sen ki tüm dünyanın bir zamanlar korktuğu Türksün, şimdi bu acizlik bu fakirlik bize yakışmıyor. Gel korktukları Türk olalım tekrar...