Emre Belözoğlu geçen haftanın başarılı oyuncusu İrfan Can ile başlayarak mücadeleyi kazanma iradesi ortaya koydu.
Saha dağılımında ise Gustavo'nun önünde Ozan, Ozan'ın önünde de İrfan Can'ı oynatarak oyunu organize etmeye çalıştı.
Fenerbahçe orta sahası bu şekilde dikine dizilmişti. Bu da anlaşılabilir bir taktikti.
Zira bu dikine dizilişte Ozan'a daha ofansif bir rol verilmiş oluyordu ki maçı kazanmak için bu anlamlıydı.
Ne var ki bu anlayış istenileni veremedi çünkü Ozan ile İrfan Can istenilen uyumu gösteremedi.
İrfan, oynadığı mevkiinin gereği olarak hareketli bir şekilde oynadı.
İrfan hem geriye geldi hem de sağ ve sola deplase oldu ama Ozan yeteri kadar İrfan'ı takip edemedi.
Dolayısıyla kurgu başarıya ulaşamadı. Öyle anlaşılıyor ki Emre Belözoğlu futbolcularına anlaşılabilir ve mantıklı taktikler veriyor.
Ne var ki sahada bu basit anlaşılabilir planları futbolcuların anlama kabiliyetleri sınırlı gözüküyor.
Fenerbahçe'de Emre Belözoğlu'nun anlayışı takımın panik halinde atak yapma hatasını tedavi etmiş ama bu maçı koparma anlamında yeterli değil.
Emre Belözoğlu'nun orta sahadaki üç oyuncuyu değiştirmesinin de bir sonuç vermemesi hem üzücü hem de düşündürücü.
Takımın genel performansı gerçekten kötüydü. Fenerbahçe'nin yediği gol işin açıkçası net bir biçimde takımın zayıf performansını ortaya koyuyordu.
Fenerbahçe, yediği gol öncesi kullandığı kornerde Fofana topu İrfan Can'ın önünden kapıyor ve yaklaşık yüz metre süratli bir koşu yaparak Mustafa'ya golü attırıyor.
Bütün bu depar esnasında Gustavo, İrfan, Osayi, Valencia sadece Fofana'nın peşinde koşmaktan başka bir şey yapmadılar.
Bundan başka Fenerbahçe'li futbolcular adeta top kaptırma yarışına girmiş gibiydiler.
Fenerbahçe'nin bugünkü kayıptan sonra şampiyonluk şansının kalmadığını düşünüyorum.
Gerçi bu şans daha Gençlerbirliği yenilgisi sonrası pek kalmamıştı. Fenerbahçe bundan sonra ligi en iyi yerde bitirmek için mücadele etmeli.
