Fotoğraf

Anneannemle dedem vefat edeli yıllar oldu. Bir fotoğraftan bize öylece gülümseyerek bakıyorlar şimdi. Fotoğrafın icad edilmiş olması güzel, hatırlanabilme açısından. Sanki bize "Uzun yıllar ötesinden hatırını sorayım mı?/Sana gönül bahçesinden bir demet gül vereyim mi ?" der gibi bakıyorlar. Gönül bahçesinden bir demet gül istenmez mi?Bir insan için yaşarken hatırlanmak ne kadar önemliyse öldükten sonra da yadedilmek o kadar önem taşıyor. Dikkat ettiniz mi bazı insanlar hep güzel halleriyle, gülen yüzleri, güzel sözleri ile hatırlanıyor. O zaman daha şimdi yaşarken dikkat edeceğimiz, önem vereceğimiz şeyler, güler yüzlü, tatlı dilli, güzel sözlü ve hilm sahibi olabilmektir. Gitmek için gelen bir misafir nasıl davranırsa bizim de öyle bir halde olmamız gerekiyor. Güzel sözle ilgili bir hadise rast geldim, sizlerle paylaşalım: Adiy bin Hatim (ra) şöyle demiştir; Peygamber (sav)'den, "Yarım hurma ile de olsa cehennemden korunun" dediğini işittim." Buhari ve Müslim'in bir rivayetinde de şöyle demiştir: "Bir gün gelecek Allah Teala sizinle arada tercüman olmadan tek tek konuşacak. Adam sağına bakacak; ancak önceden yaptığı amelleri görecek. Soluna bakacak yine ancak önceden yaptığı amelleri görecek. Önüne bakacak, tam karşısında cehennemden başka bir şey görmeyecek. Binaenaleyh yarım hurma ile de olsa cehennem ateşinden sakının. Kim bunu da bulamazsa güzel söz ile kendini cehennem ateşinden korusun." (Riyazus'salihin, c.1, s.161).Bazen düşünürüm şimdi içinde bulunduğum arkadaş gurubundan ayrılan ilk kişi ben olsam acaba arkadaşlarım beni neyle hatırlayacaklar? Acaba öldüğümü duyunca gerçekten içleri yanarak ağlayacaklar mı? Özleyecekler mi? Yerini kim doldurur diyecekler mi? Yoksa varlığı ile yokluğu arasında  fazla bir fark yoktu mu? Diyecekler. Öldükten birkaç hafta sonra unutulacak mıyım?Aslında insan öldükten sonra diğer insanların ne söyleyip ne söylemediği acaba o kadar önemli mi? İnsan kabrinde yalnız ve önemli olan kabre kadar getirdiği amelleri yapıp ettikleri. Şimdi yaşarken fırsat eldeyken namazla, niyazla zikrullah ile, Kur'an tilaveti ile amel defterimizi dolduralım inşallah.Anneannemle dedemin yıllar önce çekilmiş fotoğrafı bizi aldı götürdü, hatırlanmaya dair, ahirete, kabir hayatına dair bir şeyler çağrıştırdı. Bu arada sizlere bir hadis-i şerif de hatırlattık. İnşaallah bizler de güler yüzlü güzel sözlülerden oluruz.Ulaşabildiğimiz her yere gönülden selam olsun.