Son zamanların, hatta son on yılların yegâne geçer akçesi slogan.
Karın doyurmadığı, borçların ödenmesine herhangi bir katkı sağlamadığı, yeni istihdam alanları açmadığı halde ne hikmetse kitleler kuru sloganlar etrafında toplanmaya bayılıyorlar.
Semt pazarlarında sesi en gür çıkan ve biraz da kafiyeli şekilde bağıran pazarcı esnafı nasıl ki başına müşterileri toplamayı başarıyorsa, siyaset arenasında da en çok slogan atan hatipler kitleleri etkilemeye devam ediyor.
Bir önceki seçimlerde atılan sloganlarla sıralanan vaadlerin ne kadarı hayata geçmiş diye merak eden yok.
Açık bakalım ki bu adam yine yıllar evvel saydığı vaadlerini mi sayıp duruyor deyip lütfen arşive müracaat eden yok.
Hiçbir devlette ve hiçbir millette olmadığı kadar hafıza kaybı yaşıyoruz, tefekkür fukaralığı yaşıyoruz, mukayese yoksulluğu ve de yoksunluğu yaşıyoruz ve okuma-araştırma tembelliği yaşıyoruz.
Yaklaşmakta olan yerel seçimlerin ilk mitingini Sivas'tan başlatan sayın partili Cumhurbaşkanı Erdoğan, seksen iki milyonun huzurunda o meydanda; "Bizden önce Sivas'ta üniversite var mıydı, yoktu biz kurduk" diyebilmiş ve çılgınca alkışlanabilmiştir.
Bu açıdan Sayın Erdoğan'ın konuşmalarını incelerseniz onlarca belki de yüzlerce örneğine rastlayabilirsiniz.
Arşivi açıp bir bakıyorsunuz ki Sivas Cumhuriyet Üniversitesi'nin kuruluşu en az kırk dört yıl evveline dayanıyor.
"Türkiye'nin yüzölçümü bakımından ikinci büyük şehri olan Sivas'ta kurulan Cumhuriyet Üniversitesi, Cumhuriyetin kuruluşunun 50. yılı anısına, 9 Şubat 1974 tarihinde 1788 Sayılı Kanunla 11000 dönüm arazi üzerinde kurulmuştur."
Düşünmeden, taşınmadan, söylenen cümleyi anlamadan; "yanımdaki alkışladı, ben de alkışladım" kabilinden alkışların, ne kadar pahalıya mal olduğunu son on yedi senede bizzat gördük ve yaşadık.
Yerelde olsun, genelde olsun iktidar sahiplerinin her söyledikleri, her gafları, kırdıkları potları alkışlandıkça ardından yenileri geldi, daha vahimleri ve daha affedilmezleri geldi ve işte bugünlere geldik.
'Devlet şunu yapmaz, devlet bunu yapmaz' diyerek devletin elindeki kurum ve kuruluşları, altın yumurtlayan tavukları bir bir elden çıkaranlar şimdilerde mecburiyetten devlet eliyle manavcılık yapmaya soyundular ve bağırıyorlar:
"Gel vatandaş gel, ucuz domatese, ucuz patatese ve ucuz soğana gel."
Planı, projesi, dünya çapında tartışılan ve uygulanan tez sahiplerinin değil de slogan sahiplerinin peşine takılan millet şimdi ucuz soğan kuyruğundalar.
Korkarım ki bu sefer de 'soğan kuyruğuna' sokulan bu millete altın değerindeki projelerimizi anlatamayacağız.
