Günümüz Kufelileri

İmam Hüseyin (a.s.) Muharrem ayının ikisinde Kerbelâ’da konaklama kararı aldı. Eşyalarını indirdikten sonra Ehl-i Beyt’ine ve çadırdaki yakınlarına bir hutbe irad etti: “Allah’a hamd, Peygamber’e (s.a.v.) salat ve selamdan sonra… İşte başımıza gelen olayı görmektesiniz. Gerçekten dünyanın durumu değişmiş, kötülükleri aşikâr olmuş, iyilikler ve faziletleri ortadan kalkmıştır. İnsani faziletlerden ancak, kabın içerisinde kalan su damlacıkları kadar pek az bir şey kalmıştır. Halk zillet ve utanç dolu bir hayat sürmektedir. Hak üzere amel edilmediğini ve batıldan kaçınılmadığını görmüyor musunuz? Böyle bir durumda mümin Allah’a kavuşmayı (şehit olmayı) istemekte haklıdır. Ben böyle bir ortamda ölümü saadet biliyorum, zalimlerle yaşamayı ise alçaklık. İnsanlar dünya kuludur, din ise dillerinde dolaşır, dinin sayesinde geçimleri iyi olduğu müddetçe onu savunurlar, zorluklarla imtihan edildiklerinde ise dindarlar azalır.” (İmam Hüseyin, Prof. Dr. Haydar Baş, s. 499). Şehid-i Kerbelâ Hz. Hüseyin Efendimizin bu sözleri, günümüz Kerbelâlarını da tanımlıyor. Hepimiz Hüseynî bir imtihandayız. Yezidler, Kûfeliler bir tarafta… Hüseynîler ve evlatları bir tarafta, çağımızda da… “Zalimlerle yaşamak alçaklıkdır” diyor. Ya zalimlere ortak olmak, destek vermek… Canlar alan, namusları kirleten, işgallerle Müslümanları vatanlarından süren Ehl-i Salibe destek verenler… Haçlı ile beraber Yezid’leşenler… Kerbelâ’da kaybedenlerdir. “Din dillerinde dolaşır” diyor. İslam adına ahkâm kesenler, dini kavram ve figürleri kullananlar, dudak tiryakiliği yapmaktadır. Din  sayesinde yandaşlara ve kendilerine geçim sağlamaktalar… Kûfeliler gibi zorluklarla imtihan edildiklerinde hemencecik küresel güçlerin, zalimlerin ve menfaatlerinin yanında yer alırlar. Peygamber Efendimizin biricik torununu katlederler. Yetmedi zalimin, Yezid’in ordularına asker olurlar. Hüseyin’i (a.s.) şehid ederler. “Kûfeli tavrı” ilginçtir. Önce Peygamber’in (a.s.) biricik torununu 18.000 adet mektup yazıp, biat edeceğini beyan edip çağıracaksın; sonra 72 yaranıyla çöllerde susuz bir şekilde sırtlanlara terk edeceksin… Yetmedi, Yezid’in korkusuna, Ubeydullah’ın hışmının endişesine, Hüseyine ve çocuklarına kılıç çekeceksin, ok ve mızrak atacaksın, atlara çiğneteceksin… Mübarek başını kesip, dolaştıracaksın… Yezid’in zulmü kadar Kûfelilerin ihaneti de eşsiz… Günümüz Yezidleri kadar “Kûfelileri” de coğrafyalar dolaşıyor. Müslümanı Müslümana kırdırıyor… Müslümana silah çekiyor… Yetmedi gayrimüslimlerle beraber işgallere ortak oluyor… Neden? Hz. Hüseyin Efendimiz’in beyanıyla: “Dünyanın kulu olduğundan”… Dünyanın kulları her devirde aynı davranışı sergilediler. Hakk’ın kulları ise Hüseyin (a.s) gibi dik durdular, eğilmediler, zulme rıza göstermediler. Hakk’ı tutup kaldırdılar. İmam Hüseyin’in ve evlatlarının mübarek şehid kanı üzerine, ümmet (Şii olsun, Sünni olsun) yeniden hayat buldu. Yani Hak adına kan kaybından ölmekte olan ümmete, Hz. Hüseyin ve evlatları adeta kan verdi ve onu kurtardı. Bugün Hüseynî nefese ve anlayışa da ihtiyacımız var. Mücadelesi kadar, takvasını, ibadetini, aşkını, sadakatini, ihlasını, namazını, duasını, zikrini, cömertliğini konuşmalı ve örnek almalıyız. Esselamü Aleyke Ya Şehid-i Kerbelâ İmam Hüseyin… Allah (c.c.) şefaatine nail eylesin…