90 yıl önce Çanakkale'de hezimete uğrayan
"Batı cephesi", her yıl Çanakkale'ye gelip törenler yapıyor.
Onbinlerce Avustralyalı, Yeni Zelandalı ve İngiliz
Gelibolu'da atalarını yadediyorlar.
İçki içip zıbarıyorlar.
Manyakça danslar ediyorlar.
Hiç kimse bunlara sormuyor:
"Yahu kardeşim, ne işiniz vardı burda?
Dün dedeleriniz, sömürgesi oldukları İngilizlerin emrinde Çanakkale'ye dayandılar.
Ne işleri vardı Çanakkale'de?
Dün işgale gelen dedeleriniz en büyük terbiyesizliği yapmıştı.
Şimdi siz de aynısını yapıyorsunuz.
Bugün burada ne işiniz var?"
****
Sahi bu adamlara kim veriyor bu cür'eti?
Ne hakla ecdadımızın şehit olduğu topraklara gelip, bu toprakları kirletiyorsunuz?
Ne cesaret!
Ne terbiyesizlik!
Dünyanın neresinde 90 sene önce işgale gittikleri topraklarda bugün torunları gidip onbinlerce kişi "anma töreni" düzenliyor?
Bu izni veren var mı?
Madem biz Batıya bu kadar hoşgörülü davranıp
Gelibolu'da tören yapmalarına izin veriyoruz.
Biz de mütekabiliyet istiyoruz.
Bizim ecdadımız da 300 sene önce Viyana önlerine dayanmış
Şehitler gaziler vermiştik.
Modern Avrupa'ya çağrı yapıyorum:
Her yıl
Viyana seferinin seneyi devriyesinde
Viyana kapılarında tören yapmak istiyoruz.
Haka dansına inat
Mehter Takımını Viyana kapılarına dayayıp
Onbinlerce Türk
Ecdadımızı anmak istiyoruz.
Kelime-i şehadetlerle
Kur'an'larla
Mevlidlerle
Ecdadımızı yadetmek istiyoruz.
Dışişleri Bakanlığı çağrı yapsın Avrupa'ya.
Kalabalığı biz toplarız.
Ellibin değil, yüzbin, iki yüzbin Türk'ü toplarız.
Çağrı yapın bakalım
Değil 100 bin Türk'ün
Bir tek Türk'ün
Viyana önlerinde Osmanlı ecdadını anmalarına izin verirler mi?
Vermezler elbet.
İyi de bizim bu engin hoşgörümüz nedendir?
Neden?
