1. Savcı Bey; Ergenokon operasyonun ilk günleri. Kıyametler kopuyor. Muhalefet davadaki hukuksuzlukları dile getiriyor. Başbakan ise kükredikçe kükrüyor: "Ben bu davanın savcısıyım!" Zekeriya Öz, Başbakan'dan ve yürütmeden aldığı bu büyük destekle ortalığı dümdüz etti.* * * Şimdi aynı savcı, Hükümetin yolsuzluklarına karşı operasyon başlattı. Hırsızlık, yolsuzluk, rüşvet, imar usulsüzlükleri almış başını yürümüş. Başbakan bu kez tam tersi konuşuyor: "Yok, burası yeşil alan mı, imarlı mı diye operasyon yapılıyor. Savcı savcılığını yapsın. Sen imar müdürü müsün, nereden bileceksin bunları." E tabi savcı bunu bilmek zorunda değil. Ama imara kapalı olan bir arazinin imara açılması için, milyon dolar rüşvetler ortada uçuşuyorsa, bunlara Bakan çocukları aracılık ediyorsa, "Savcı bu işten anlar işte!" Yani, Başbakan'ın savcısı Başbakan'ın avcısı oldu.* * * 2. Elçi Bey; ABD elçisi. Başbakan bugün haykırıyor: "Sizi bu ülkede tutmak zorunda değiliz!" Kime diyor? ABD elçisine. Sanki Pınarhisar'daki cezaevi günlerinde o elçilik personeli ile görüşüp iktidar pazarlığı yapmadı. Sanki BOP Eşbaşkanlığı görevini onlardan almadı. Sanki kendisinin ve bakanlar kurulu üyelerinin boynundan o elçinin ülkesinden verilen "itaat madalyaları!" asılmıyor. Sanki kendi bakanları Beyaz Saray kapılarında "bizi süpürüp atmayın" diye yalvarmadı. Başbakan'ın "Elçi'si", oldu Avcı'sı!* * *3. Hocaefendi; Sanki bugüne kadar hocaefendinin cemaatine; her türlü devlet imkânını, her türlü maddi desteği, kadrolaşma fırsatını kendisi vermedi. Sanki Diyalog toplantılarında baş köşeye oturmadı. Sanki Türkçe Olimpiyatlarında iktidar desteğini altın tepsi içinde sunmadı. Şimdi aynı hocanın cemaati için, "İNLERİNE GİRECEĞİZ" diyor. Başbakan'ın Hoca'sı, oldu Avcı'sı.
