İlahi Armağan/ Günahtan kaçmak

Anlattığımız ve "Ebdal" diye adlandırdığımız velilerin günahı, nefsani arzularını Hakk'ın (cc) iradesine ortak etmektir. Haddi zatında onlar bunu unutarak yaparlar. Manevi bir hale kapılır, dehşete düşerler, bu arada kendilerini kaybederler. İsteklerine kapılma neticesi Hakk'a (cc) şirk koşmuş olurlar. Sonra, Allah (cc) tarafından kendilerine bir ayıklık gelir; Allah'ın (cc) rahmeti, merhameti yetişir, blundukları halden uyandırır. Onlar da hatalarını anlar, istiğfar eder, tevbe ederler? Allah (cc) da tevbelerini kabul eder. Çünkü yalnız melekler iradeden masumdur?Peygamberler de (AS) iradeden değil, kötülükten masumdur. Geri kalan mükellef insan ve cinler, ne iradeden, ne de kötülükten masumdur. Şu var ki; veliler, kötü arzudan, ebdal de iradeden mahfuzdur, ama masum değildir. Bu şu manaya gelir; bazen ufak tefek meyil ederler, sonra Allah (cc) merhameti icabı onlara yine doğru yolu nasib eder?