Zamanımızda Müslümanlara iftira edilir. "Müslüman adam öldürdü, katliam yaptı, terör olaylarına karıştı" gibi.
Böyle bir Müslüman tipi yok İslam'da. Bu arada bir kavram var, ona da açıklık getirelim. Cihat nedir? Cihat bir taarruz değildir. Nefs-i müdafaadır. Dikkat et, Bedir savaşı öyledir, Uhud öyledir, Hendek öyledir. "Efendim! Mekke'yi gidip aldılar ya." Mekke, babalarının vatanı. Yani şimdi bana ait olan yeri ben almayacak mıyım? Bu işgal değildir. Kendi doğduğu, büyüdüğü ve işgal edilen yerin eşkıyalardan temizlenmesidir. Bedir'e bak, aynıdır. Uhud, aynıdır. Müslüman kimsenin -Allah muhafaza etsin!- hiçbir şeyine dokunamaz. Böyle yetişti o. Yanlış anlamayın, korktuğu için değildir bu. Öteki ölmesini beceriyor da bu beceremez mi? O, Allah'a vereceği hesabı düşünür. Onun kafasında "dünya hayatı 60 yıllıktır" diye bir serüven yok, düşünce yok. Sonsuz bir düşünce var. Müslüman'da sonsuz yaşama arzusu var. Onun için de bu anlayışta olması lazım. Müslüman farklı bir insandır. Onun en müşahhas örneği Hz. Muhammed'dir. "Onda en güzel örnek vardır" (Mümtehine, 60/6) buyuruyor Allah. Hangi yönden bakarsanız bakın en güzel örnektir O. "Efendim! Ben ailemde huzurlu bir model geliştirmek istiyorum. Acaba bu Amerika modeli mi olsun? Paris modeli mi olsun? Londra modeli mi olsun? Almanya modeli mi olsun?" Düşünmene, sağda solda model aramana gerek yok. Hz. Muhammed'in (sav) modeli kafidir.Model arayanlar, Peygamber Efendimiz'in aile hayatına baksınlar, örnek alsınlar. En doruk noktada bu kadar insanın yaşadığı, çok sesliliğin hakim olduğu bir aile bu. Hepsi istediğini konuşuyor. Eğer demokrasi konuşmaksa, bu, İslam'da ve Peygamber'in hayatındadır. "Konuşamazsın, edemezsin, sus!" diye bir şey yok. Gerçekten, samimi olarak konuşuyorum, Müslüman insanların aile hayatına baktığınız zaman bu hürriyeti doruk noktada görürsünüz. Herkes istediğini konuşabilir. Ama sıradışı konuşmaz. Herkes de sorumluluğunu bildiği için edep içerisindedir, terbiye içerisindedir, hakkaniyet tavrı içerisindedir. Gelişigüzel, alabildiğine, başıbozuk, sorumsuz bir tarzda ve de şekilde değildir. Yani işin sonsuz bir hürriyet cephesi olduğu gibi fevkalade manevi bir disiplin tarafı da vardır. Bugün insanlığın muhtaç olduğu hürriyet de budur. Onun için onun modeli, bunun modeli değil, bizim özümüzün modeli, Türk'ün özünün modelidir. İslam modelidir.
