İşitme Cihazları Parkinson Hastalığını Geciktirebilir mi?

Yeni bir araştırma, işitme cihazlarının bazı Parkinson hastalığı vakalarını geciktirme potansiyeline sahip olduğunu ortaya koydu. Bu çığır açan çalışma, işitme kaybı ile nörodejeneratif hastalıklar arasındaki ilişkiyi daha iyi anlamamıza yardımcı oluyor.

Araştırmacılar, işitme kaybı yaşayan bireylerde Parkinson hastalığı teşhisi konma olasılığının daha yüksek olduğunu tespit etti. İşitme kaybının şiddeti ve süresi, bu riski doğrudan etkiliyor; şiddetli ve uzun süreli işitme kaybı, Parkinson riskinin artmasıyla ilişkilendiriliyor. Ancak, işitme cihazlarının kullanımı, bu riski önemli ölçüde azaltabiliyor.

Bu bulgular, işitme kaybının beyin sağlığı üzerindeki olumsuz etkilerini vurguluyor. İşitme kaybı, beyindeki nörodejeneratif süreçleri hızlandırabilir ve Parkinson hastalığı gibi nörolojik rahatsızlıkların gelişmesine katkıda bulunabilir. İşitme cihazları ise, işitme duyusunun korunmasına yardımcı olarak, beyni koruyabilir ve bilişsel gerilemeyi yavaşlatabilir.

Araştırma sonuçları, daha önce yapılan çalışmaları destekliyor. 2022 yılında yapılan bir sistematik inceleme, işitme cihazı kullanan yetişkinlerin, kullanmayanlara göre bilişsel gerileme belirtileri gösterme olasılığının %19 daha düşük olduğunu göstermişti. 2023 yılında gerçekleştirilen bir klinik çalışma ise, işitme cihazlarının bazı yaşlı yetişkinlerde bilişsel gerileme oranını yaklaşık %50 oranında yavaşlatabileceğini ortaya koydu.

Parkinson hastalığı, demans gibi, bilişsel gerileme ile sıklıkla ilişkilendiriliyor. Daha önceki araştırmalar, görme sorunları ve koku kaybının, Parkinson'un motor semptomlarından (yavaş hareket, sertlik, titreme) önce ortaya çıkabileceğini göstermişti. Bu yeni çalışma ise, işitme kaybının bu hastalığın gelişimindeki rolünü inceleyen en kapsamlı çalışmalardan biri olarak öne çıkıyor.

Araştırmanın sonuçları, işitme kaybının erken teşhis ve tedavisinin, Parkinson hastalığı riskini azaltmada önemli bir strateji olabileceğini düşündürüyor. İşitme cihazlarının, düşük maliyetli ve düşük riskli bir müdahale yöntemi olarak, yaşlı nüfusun beyin sağlığını korumada önemli bir rol oynayabileceği belirtiliyor.