Kim, İslam'dan başka din ararsa zararı kesinleşir

Peygamber, Ehl-i Beyt'i ve Müslümanlardan söz etmekte ve insanları takvaya davet etmektedir.

"Onu aydınlatıcı bir nur, şüpheleri gideren kesin bir delil, apaçık bir program ve yol gösterici bir kitapla gönderdi. Ailesi en hayırlı aile, soyu en iyi soydur.

Dalları düzgündür, meyveleri kolay toplanır. Doğduğu ver Mekke, göçtü­ğü yer tertemiz Medine'dir. İsmi orada yücelip sesi orada duyuldu.

Allah onu yeterli delille, şifa veren öğütle, halkı düzene sokacak bir davetle gönderdi. Cahil oldukları ilahi hükümleri onunla bildirdi, (dine) girmiş bidatleri onunla söküp attı, uyulması gereken hükümleri onunla açıkladı.

Kim, İslam'dan başka din ararsa zararı kesinleşir; kurtuluş bağları kopar, baş aşağı düşmesi şiddetli olur, Dönüş yeri upuzun bir hüzün ve şiddetli bir azaptır.

Allah'a yönelen bir tevekkülle tevekkül ederim, Cennetine götüren ve arzuladığı yere ulaştıran yola beni irşat et­mesini dilerim.

Ey Allah'ın kulları, Allah'tan korkmanızı ve O'na itaat etmenizi tavsiye ediyorum. Çünkü bu yarının kurtarıcısı ve ebedi kurtuluş yeridir. O ciddi bir şekilde korkuttu, geniş bir şekilde teşvik etti.

Size dünyayı, dünyadan kesilmeyi, yok olacağını ve intikal edileceğini anlattı. Çok az bir müddet size arkadaşlık edeceğinden dünyadaki hoşunuza giden şeylerden yüz çevirin.

Allah'ın gazabına en yakın ve rızasına en uzak yurt dünyadır! Dünya hallerinin değişme­sini ve ayrılıklarını çok iyi bildiğiniz için, dünyanın gamma ve zorluklarına göz yumun. Ciddi çalışmış, duyarlı ve tecrübeli nasihatçinin sakındığı gibi dünyadan sakınınız.

Sizden önceki toplulukların başına gelenlerden ibret alınız; eklemleri darmadağın, gözleri ve kulakları yok olmuş, şanları-şerefleri gitmiş, neşeleri ve nimetleri kesilmiştir.

Çocuklarının yakınlığı yokluğa dönüşmüş, eşleriyle birliktelikten ayrılmışlar, birbirlerine karşı övünemiyorlar. Nesilleri üremiyor, birbirlerini ziyaret edemiyorlar ve birbirleriyle konuşamıyorlar.

Ey Allah'ın kulları! Nefsine sahip olan, şehvetini yenen ve akıllarıyla bakanların sakındığı gibi sakının. Çünkü durum apaçık, bayrak dikili, yol açık ve dosdoğru..."

Arkadaşlarından biri: "Siz bu makama daha çok bak sahibi olduğunuz halde, kavminiz nasıl oldu da sizi bu makamdan uzaklaştırdı?" diye sormuştu. Bunun üzerine şöyle buyurdu:

"Ey Beni Esedli kardeş! Sen palanı gevşek ve kaygan bir merkebe binmiş, istediği yere götürecek şekilde dizginlerini salıvermişsin. Ama akrabalık bağına ve meseleleri öğrenme hakkına da sahipsin.

Meseleyi bilmek istedin; o halde bil. Biz, nesep olarak en üstün, Peygamber'e (s.a.a) akrabalık olarak en güçlü/yakın olduğumuz halde bu makamla ilgili bize zorbalık edildi.

Çünkü bu makam üstün ve özgü bir makamdır. Bir grup ona tamahlandılar. Başkaları ise (Biz Peygamber'in Ehl-i Beyt'i de) cömertçe ondan vazgeçti. Hâkim Allah'tır, hüküm yeri ise kıyamettir.          

"Geçmişteki bu yağma olayını bırak! Binek atının çalınış hikâyesini hatırla"

Sen gel de Süfyan'ın oğlunun büyük olayından bahset! Zaman ağlattıktan sonra beni güldürdü. Hayır, vallahi çok acayip değil! İşin büyüklüğü acayipliği aşmakta ve eğriliği arttırmaktadır!

Bu topluluk, Allah'ın lambasındaki nurunu söndürmeye ve suyun pınarlarında kaynamasına engel olmaya uğraşıyorlar. Benimle kendileri arasındaki temiz suyu vebalı kılıyorlar.

Bizim ve onların üzerlerinden imtihan sı­kıntıları kalkarsa, onları saf hak yola koyarım, eğer başkası olursa "Artık onlara üzülerek nefsin zayi olmasın; Allah onların yaptıklarını şüphesiz bilir."(Fatır: 8) Nehc'ul Belaga 161-162 Hutbe