Kur’an-ı ilk defa toplayan O’dur

İmam Ali (a.s.) insanların en çok namaz kılanı, en fazla oruç tutanı idi. Gece namazını, namazlardan sonra çekilen virtleri ve nafile ibadet maksadıyla geceleri kalkmayı ondan öğrendi insanlar.

Şöyle bir tasavvur edin! Namaz virtlerini yerine getirmesi için, Sıffin Savaşı'nda ok vızıltısının ve yay gıcırtısının bütün sesleri bastırmasından dolayı Leylet'ul-Harir (İki ordu açısından Sıffin Savaşı boyunca en şiddetli muharebelerin yaşandığı gece. bk. Müruc'uz-Zeheb, 2/389) diye isimlendirilen gecede bir seccade seriliyor ve o bu seccadenin üzerinde, namazını kılıyor, sonra virtlerini çekiyor. O sırada ayağının dibine oklar düşüyor. Sağından solundan vızıldayarak uçuşuyordu.

O bütün bunlara aldırmadan ibadetine devam ediyor vazifesini tamamlamadan da yerinden kalkmıyordu. Abitlik özelliğiyle belirginleşen Ali b. Hüseyin şöyle der: Benim ibadetimin dedemin ibadetinin yanındaki durumu, dedemin ibadetinin Resûlullah'ın (s.a.a) ibadetinin yanındaki durumu gibidir..."

"Kur'an okuması ve Kur'an'la meşgul olması, bu alanda herkesçe izlenen bir örneklik oluşturmaktadır.

Onun Peygamber efendimiz (s.a.a) zamanında Kur'an'ı ezberlediği ve ondan başka kimsenin o sırada Kur'an'ı ezberlemediği hususunda görüş birliği vardır. Ayrıca Kur'an'ı ilk defa toplayan kişi de odur. Kıraat ilmine ilişkin kitaplara başvurulduğu zaman kıraat imamlarının tümünün ilimlerinin mercii olarak onu gösterdikleri görülecektir."

O, bütün insanlardan önce hidayete koşan, her hayırda en önde olan Resûlullah (s.a.a) hariç tevhidi herkesten önce kabul eden biriydi. (bk. Mukaddimet-u Şerh-i Nehc'il Belâğa, İbn-i Ebi'l-Hadid, 1/16-30, Tahkik: Muhammed Ebu'l-Fadl İbrahim).