Milletin yetimi

Uyandım anne! Bak uyumuyorum artık. Uykum kalmadı, uyuyamam ki. Hani babam nöbetteyken uyurduk, güvenle. Mışıl mışıl tatlı rüyalarla. Babam gelmedi be anne! Yolun gözledim, bir daha gelmedi. Beyaz önlüklü doktorla asker amcalar gelince, Sen ağlayarak "Mehmet'im!" deyip bayılmıştın. Bana "yetimim, yavrum" demiştin. Ne oldu anne? Albayrak babamın üstünde sarılmış, üşümez dimi? Herkesi ısıtırmış, babamı da ısıtır dimi? "Vatan sağ olsun", babam mı demek anne?  "Onları sevindirmem" ne demek? Herkes bana sarılıp ağlıyor, "yetim" diyorlar. Ben "yetimim" anne, Bu milletin yetimi.  Vatan kim için sağ olsun be anne? Bu topraklarda yüreğine abdest aldıran Fatmaların, Ayşelerin, Kefenini üstünde taşıyan Mehmetlerin mi? Söyle anne, vatan pazarlıkla mı sağ olur?
Bu bayrağı beğenmeyenle mi sağ olur? Bu devletin babalığını katleden le mi var olur? Vatanı başka renge çevirenle mi sağ olur? Söyle be anne! Süreç nedir, Babamın akıttığı bedelin adı mı? Onu vuran kalleşle mi var olur vatan? İsyan eden, kardeş mi olur be anne? Babam bana "sadakat" diye bi şey derdi, Sadakatsizleri gördüm de öğrendim "sadakat" i be anne! Her Edirnekapı Şehitliğinde "babam" bana ağlıyor anne! Benim kucağıma gölgesi yaslanıp için için ağlıyor anne! Ne oluyor anne, kan döken ne zaman affedildi? Benim neden haberim olmadı. Allah affetti mi?
Ben babamı istiyorum anne! Ben bilmem kanla yazılan mektuptan, anlamam. Ben bi tek babamın hasreti satırdan gönlüme akan mektubunu bilirim. Ben barışı kanda değil, canda bilirim. Cana kıyanda barış ne arar be anne? Ben bilmem Kandil'i, İmralı'yı, Habur'u, İhaneti, pişkinliği, yalanı,dolanı,sahtekârlığı. Vatanımı, milletimi saymayana diyorlar ki "sayın" Ben de diyorum ki, onu bu milletten saymayın!  Bölmeyi, parçalamayı, yok etmeyi ben bilmem. Ama ekmeğimi bölüşmeyi, suyumu paylaşmayı bilirim. Dualar etmeyi öğrendim sofra başında, Bildiklerim doğru değil miydi be anne, Söylesene! Gözyaşın kurudu, bense evdeki bayrakla her gün konuşuyorum. "Korku bilmeyiz" diye yaptığı yemini soruyorum bayrağa. Niçin İstiklal marşı  "Korkma" diye başlıyor? Neden korkuyor be anne bu güzel giyimli amcalar, teyzeler? Ben korkmuyorum anne? Dün Çanakkale şehitliğine kapanıp yardım istedim, Dumlupınar kahramanlarına koştum, Anafartalar'da haykırdım, "Kemal Paşam nerdesin?" Sarıkamış'ta dondum da ölmedim anne! Koştum zuhuratta Yemen'e, yandım yakıldım. Kafkaslar ses verdi be anne! Balkanlar cesaretlendirdi yetimini.
"Bu yerin altı, seni duyar, Bu gök, seni görür. Bu toprakta köklerin var, seni de tutar. Bu topraklar kir tutmaz, atar." Anne, Yetimlerin âhı tutmaz mı?  Caniye kapı açılır da, ev yanmaz mı? Ben uyumuyorum, millet uyanmaz mı? Sûr'a İsrafil üfürse, insan inanmaz mı? Herkes neden sağır oldu, niçin görmez oldu, bilmez oldu, Bizim ocağa ateş düştü, yaktı be anne? Ben helal etmedim ki, hakkım ı kim pazara çevirdi? Hanemi kim viran eyledi? Ben rol bilmem anne, sen de. Bu anlaşanlar niye bize sormadı be anne? Babam benim dağımdı, yıkanlar ne zaman kahraman oldu? Katilin sözüne mutu olup ağlayanlar, benim için neden ağlamadı be anne?
O gün kıs kıs gülenlerle mi vatan sağ olacak anne? Masaya kimler oturur anne, toprağa kimler düşer? Rüyasında kim Muhammed Mustafa'ya halini arz eder? Bizim sahibimiz kim be anne? İçimden gelen ses beni o dağa götürdü, Varlık dağına yol buldum. Bizim sahibimiz ALLAH… Üzülme be anne, Bu yemyeşil topraklarda, Akan şırıl şırıl ırmaklarda, Ses kimden gelir? Kim görünür? Oğuz Kağan,Alpaslan,Hacı Bektaş,Yunus, Abdal Musa,Mevlana,Fatih,Mustafa Kemal ve daha nicesi. Anne, bu vatanın bir sahibi var?
Babamın hayalinde "Kalpaklı bir Yiğit" var Halimi hatırımı sorar, Sırtımı sıvazlar. Biz Türküz,Rabbimiz bir,Nebimiz bir,kıblemiz bir, Kitabımız bir,dinimiz bir,atamız bir, Biz biriz deA,bu çift görenler nedir be anne? Bugünleri görüp de ölüme hıçkıra hıçkıra koştuğundan beri Anasız-babasız ama vatanımla, bayrağımla yaşamasını öğrendim.  Ve yemin ettim, baş koydum yolunuza. Bu ülkede kimin bir hesabı varsa, o hesap bozulacak. Çünkü sizin evladınız atasının izinde, Bir yetim. Resullulah da bir yetimdi. Beni en iyi O anlar, bir de yolunun sadığı O Arslan. Üzülme be anne, siz benim zenginliğim, şerefim, izzetim, Ben Hakkın divanesi bir yetimim.