Milli Ekonomi Modeli’nin metafizik boyutu!

Meseleyi akılda kalıcı şekilde anlatabilmek için Mevlana’nın Papağan hikâyesini nakletmek çok faydalı olacaktır.
Zengin bir tüccarın bir papağanı vardı. Kafeslere mahkûm edilmiş güzel bir kuştu. Bir gün tüccar Hindistan’a gitmek için yol hazırlığına başladı. Konağındaki herkesin, hatta kölelerinin, cariyelerinin her birine ayrı ayrı:
“–Sana Hindistan’dan ne getireyim, ne istersin?” diye sordu.
Her biri ayrı bir şey istedi. Tüccar papağanına da sordu:
“– Ey güzel kuşum, sana ne getireyim, sen Hindistan’dan ne istersin?” dedi.
Papağan:
“–Oradaki papağanları görünce benim hâlimi anlat ve de ki: Falan papağanı ben kafeste besliyorum. Size selâm söyledi. Ben gurbet ellerde kafeslerde sizin hasretinizle çile doldurayım, siz serbestçe ağaçlıklarda kayalıklarda dolaşın, bu revâ mıdır? Hiç değilse bir seher vakti ben garibi de hatırlayın ki, ben de birazcık mutlu olayım, dedi, de benim için; başka bir şey de istemem” dedi.
Tüccar Hindistan’a vardı. Alışverişini yaptı, kimin ne isteği varsa yerine getirdi. Sonra aklına papağının isteği geldi. Gezinirken, bir kaç papağan gördü. Kayalıklara konmuş, bekliyorlardı. Atını durdurup seslendi:
“–Ben falan memlekette falan kişiyim, ticaret yapmak için buralara geldim. Benim bir papağanım var, size selâm söyledi ve böyle böyle dememi istedi” dedi.
Tüccar sözlerini bitirir bitirmez o papağanlardan biri titredi, nefesi kesildi, düşüp öldü.
Tüccar sözlerinden dolayı bin pişman oldu: “Ben ne yaptım, bu zavallı kuşun ölümüne sebep oldum. Galiba bu benim zavallı kuşumun bir yakını, candan seveni olsa gerek” diye düşündü. Kendi papağının durumuna üzüldüğü için öldüğü kanaatine vardı.
Aradan zaman geçti, tüccar alış verişini bitirip memleketine döndü. Herkesin istediğini bir bir verdi.
Papağanı kafesinde bu olanları seyrediyordu. Sonunda dayanamayıp tüccara sordu:
“–Benim istediğim nerde? Oralarda hemcinslerimi, papağan topluluklarını gördün mü? Ne söyledin, ne gördünse bana anlat, beni de mutlu et” dedi.
Tüccar:
“– Sevgili kuşum, kusura bakma, söylemesem daha iyi olacak sanırım. Çünkü halâ o saçma sapan haberi götürerek yaptığım cahilliğe yanmaktayım, olup bitenleri anlatmasam daha iyi olur” dedi.
Papağan ısrar etti, bunun üzerine istemeye istemeye olanları anlattı:
“–Tarif ettiğin yere varıp dostların olan papağanları görünce senin sözlerini ve selâmını söyledim; içlerinden biri buna dayanamadı, üzüldü, titredi ve hareketsiz kaldı, sonunda öldü. Bundan dolayı çok pişman oldum, fakat nafile, bir kere söylemiş bulundum” dedi.
Tüccarın bu sözlerini dinleyen papağan kafesin içinde titredi, hareketsiz kaldı o da düşüp öldü.
Bunu gören adamın aklı başından gitti, ağlayıp sızlamaya başladı.
“– Ey güzel sesli kuşum sana ne oldu, neden bu hâle geldin, ben ne yaptım, başıma ne işler açtım!.”
Diye dövündü, ağıtlar yaktı. Sonunda ölü papağanı uygun yere gömmek için kafesten çıkarıp pencerenin kenarına getirdi. Oraya bırakır bırakmaz, papağan hemen canlanıp uçtu, bahçedeki bir ağacın yüksek dalına kondu. Tüccar buna şaşıp kaldı:
“–Ey güzel kuş bu ne haldir, anlat bana; bu hileyi nasıl öğrendin, beni kandırdın?” demekten kendini alamadı.
Papağan konduğu yerden seslendi:
“–Sevgili efendim,  Hindistan’da gördüğün o papağan benim selâmımı alınca, düşüp ölmüş gibi yaparak bana bu haberi gönderdi. ‘Eğer kurtulmak istiyorsan, ölü numarası yap’ dedi. Ben de gördüğün gibi, onun dediğini yaparak hapisten kurtuldum. Kısaca, öldüm ve kafeslerde tutulmaktan kurtulmuş oldum” dedi.
***
Yani?
Yani efendim bir kulun özgür olabilmesi için kendini kafesleyen dünya metaından, dünya sevgisinden sıyrılması şart. Papağanın yaptığını başarabilen kul için dünya ve dünyaya ait her şeye kulluk bitmiş, yalnız Allah (c.c.) kulluk kalmıştır. Allah’ın ilmi sonsuz, mülkü hudutsuzdur. Ne kadar kanat çırpsan kafesteki tel gibi bir engele asla toslamazsın…
Haydar Baş Hocamızın Milli Ekonomi Modeli’ndeki PARA için de, “Dolara bağımlılık”, “cüzdan” ve “yastık altı” bir kafestir. Ekonomi için vücudun kan damarları mesabesinde olan para kafesten kurtulduğunda piyasayı dolaşır, bazen bir yiyecek satın almak için markete girer gıda olarak tecelli eder. Bir giyecek satın almak için mağazaya girer, sıcacık bir kazak olarak tecelli eder. Bir otomobil almak için galeriye uğrar otomobil olarak, bir ev satın almak için emlak satan yere girer sıcak bir yuva olarak,  manava, kasaba velhasıl hemen her yere gider ve gittiği her yerde farklı tecellilere bürünür, bir katma değer üreterek, bir yüz güldürerek, bir ihtiyaç gidererek hem işleyen demir olduğu için pas tutmaz, hem işe yaradığı, insanları mutlu ettiği için, aslî görevini yerine getirmiş olur…
Kapitalizm ve diğer dünya sistemlerinin bu gerçeği anlamaları mümkün değildir. Velhasıl, “PARAYA” yüklediği fonksiyon yönüyle de Milli Ekonomi Modeli bir devrimdir.
Kaynağını İslâm’dan alan bir devrimdir. Hz. Muhammed (O’na Allah (c.c)’ın mülkünün hudutlarınca ve ilminin adedince selâm olsun) ve sahabe de paraya aynı fonksiyonu yüklemişlerdir.