Nefsi mağlup edebilmek

Peygamber Efendimiz; gerçek yiğitliğin maddî kuvvette olmadığını, esas yiğitliğin öfkeanında, öfkesini yenip yumuşak davranmakta olduğunu bildirmiştir Uzun yıllar hizmetinde kalan Enes bin Malik, Peygamberimizin ahlâkını şöyle anlatıyor: "Resulullaha (a.s.m) on sene hizmet ettim. Bana ne 'Öf dedi, ne de yapmadığım bir iş için 'Keşke onu yapsaydın' ve yaptığım bir iş için de 'Bunu niye yaptın?' dedi." Hz. Enes, bir ihmalinden dolayı Peygamberimizin kendisini ikaz edişini şöyle anlatır:  "Resulullah, bir gün beni bir iş için bir yere gönderdi. Ben 'Vallahi gitmem' dedim. Halbuki içimden Resulullahın beni gönderdiği yere gitmek geliyordu. Dışarı çıktım, çocukların yanına uğradım, onlar sokakta oynuyorlardı. Ben de aralarına karıştım, oynamaya başladım. Derken Resulullah geldi, arkamdan başımı tuttu. Yüzüne baktım, gülüyordu: "Enescik, seni gönderdiğim yere gittin mi?'  diye sordu. "Evet, gidiyorum yâ Resulallah' dedim." Peygamberimiz gerçek yiğitliğin ve kahramanlığın maddî güç ve kuvvette olmadığını, esas yiğitliğin öfke anında sakin bulunmakta ve öfkesini yenip yumuşak davranmakta olduğunu bildiriyordu. Abdullah bin Mes'ud anlatıyor: "Resulullah 'Siz aranızda kimi yiğit sayarsınız?' diye sordu. "Biz de 'Kendisini pehlivanların yıkamadığı, mağlup edemediği kimseyi' dedik. "Resulullah, 'Hayır, o pehlivan değildir, asıl pehlivan öfke anında nefsine hakim olabilen, kendisini tutabilendir' buyurdu." Bu yönüyle de Peygamberimiz gerçek bir yiğit ve pehlivandı. Onun bu yönünü düşmanları bile yıkamamış, mağlup düşürememiş, alt edip istediklerini yaptıramamışlardı.