Nereden, nereye!

Düşüncemizde çelişkiler içinde geçen Türk futbolu var. Ankara'da Dünya Kupası eleme grubunda Portekiz ile oynayacağız. Yanılmıyorsam Nisan ayı. Portekiz milli takımında kim var biliyor musunuz?. Dönemim dünya yıldızı Eusebio. Mozambikli Portekiz vatandaşı. Brezilyalı Pele ile çekişiyor. Yani Dünya devleri.
İşte O Eusebio, Benfica'da oynuyor. Tamam buraya kadar hikaye geçmiş zaman. Ama gerçek şu. 1965'deki milli maçta serbest vuruştan Eusebio'nun attığı gol hala yüreğimde sızı. Neden mi? Vuruştan önce dört parmağı kapalı, baş parmağı dik okey tamam bu gol işareti yaptıda ondan. Şimdi o günlerden bu günlere. Benfica 3-0 önde ama Beşiktaş farkı kapatıyor. O günlerde herif ne vurdu, bir de eliyle gol olacak dedi diye söyleniyoruz. Ama bugünkü Beşeiktaşlılar şanslı, 3-0'a rağmen haydi kartal diyor. Ve Karakartal gereğini yapıyor. Evet bu fark yani o günlerle bugünlere nasıl gelindi?. Paradoks burada. Başarı var, gurur var, sevinç var, en önemlisi kimlik var. Üzülüyorum çünkü fark yabancılarla kapandı. Hiç kimse bana ne abi diyemez. Var olmanın tek koşulu futbol endüstrimizin milli kaynaklarımızla oluşması.
O zaman rahmetli Vedat Okyar'ın "Beşiktaş'san hakemide herşeyi yeneceksin" değişine varmış olacağız. Benim beklentim bu. Ancak bu asla mümkün olmayacak. Geçenlerde yapılan ihale ile lig maçları yine satıldı. Kulüplere para yağacak. Herkesin ağzından sular akıyor. Paralar gelecek, yabancı gülecek. Peki biz ne olacağız? Bana ne demeyin, sahalarda Cenk Tosunları arayın. Arayalım ki futbol pazarında yer alalım. Hem futbolcu satalım, hem onur ve para kazanalım.