Niyet, ihlas, doğruluk

Esasen niyet ve ihlas zühdü tamamlayan kavramlardır. Sizin niyetiniz ihlas ile, doğruluk ile olursa, hayatınız ve istikametiniz de mükemmel olur. Niyetiniz ihlastan mahrum olursa işleriniz de doğruluk olmaz. Kazandığınız hiçbir şeyin de bereketi olmaz. Bütün bereket, o ihlasta, o samimiyettedir. Zaten hayatta muvaffakiyetin asıl faktörü de, insanın niyetinin samimi olmasıdır.İhlası kaybettiğiniz zaman, bu tuzsuz, tatsız, yağsız bir gıdaya benzer. Bir çorba var önünüzde. Ama yağı, tuzu yok. İşte o yaptığınız amel, ister ibadet nevinden olsun, isterse çalışma yönünden olsun, durum böyle olur. Onun için her şeyde ihlas olacak diyoruz. Mü'minin niyeti amelinden efdaldir. Niyetiniz doğru olursa, ameliniz nakıs/eksik de olsa, az da olsa, sizi kurtarmaya kafidir. Hadis-i şerifte anlatılır: Yanlış yolda olan bir kadın, bir gün bir köpeğe rastlıyor. Fakat hayvancağız öyle bir halde ki, hararetten, susuzluktan neredeyse ölecek. O derece bitkin bir halde. Onun o durumunu gören kadın ayağındaki çarığı çıkartıyor. İçini su ile doldurup köpeğe içiriyor. Yaptığı amel bu. Değilmi ki Allah'ın o köpeğine nazar etmesi, merhamet etmesi, o kötü yoldaki kadının bu haldeki o köpeğe acıması, Rabb'imizin rahmetini galeyana getiriyor. Köpeği düşünen bu kulu Rab niye tanımasın? Niye afettmesin? Ve affediyor da. Cennetlik yapıyor. Niyet işte bu. Temelinde ihlas olacak.İhlas istikamettir. Yönünü İstanbul'a döndürürsün, İstanbul'a gidersin. Kuzeye döndürürsün kuzeye, Rusya'ya gidersin. Batıya döndürdün mü Türki cumhuriyetlerine gidemezsin. Niyet bunun gibidir. Yani hangi istikamete dönerseniz, niyetiniz sizi mutlaka o istikamete taşır. Ameliniz o nisbette olmasa da. Bir pabuçla beraber bir köpeği doyurmak, insanın, icabediyorsa affına bile vesile oluyor. Cenab-ı Hakk bunu bizlere nasib eylesin...