Nobel kime gitti

Son günlerin en ilginç açıklamalarından birini Venezüella Devlet Başkanı Chavez yaptı. Chavez, dünyada meydana gelen doğal afetlerin, açlık, savaş v.b. şeylerin sorumlusunun kapitalizm anlayışı olduğunu söyledi. Açlık ve savaş tamam da doğal afetlerle ne alakası var kapitalizmin diye düşünebilirsiniz, tıpkı benim gibi. Ama biraz kafa yorarsak bu durumun, bizzat kapitalizmin temsilcisi olan devletlerin bilim çevrelerinde çok yakın bir zamanda tartışıldığını hatırlayabiliriz.Bundan bir yıl kadar önce Avrupalı ve Amerikalı iklim bilimciler bir konuyu gündeme getirdiler. Kiminin kıyamet senaryosu dediği mesele şu: Zararlı gazların ozon tabakasında yaptığı tahribatın yol açtığı küresel ısınma özellikle kuzey kutbundaki buzulların erimesini beraberinde getiriyor. Eriyen buzullar okyanuslardaki su sıcaklığını birkaç derece düşürünce bu durum tabiatın yeni bir denge arayışına girmesine sebep oluyor. Senaryoya göre bu gidişat durdurulmazsa Avrupa ve Amerika dahil dünyanın kuzeyi yaşanmaz bir hale gelecek ve buradaki insanlar daha güneye inmek zorunda kalacak. ABD'nin ozona zarar veren gazların yaklaşık yüzde 30'unu ürettiğini ve bu konudaki uluslar arası anlaşmalara imza atmaktan ısrarla kaçındığını da hatırlarsak Chavez'i tebrik bile etmek lazım. Asıl ilginç olansa, bu tartışmaların üzerinden bir yıl geçmemiş olmasına rağmen, Amerika kıtasını peş peşe vuran kasırgaların devam ettiği bir dönemde kimsenin bundan söz etmemesi. Neden? Çünkü suçlu suçunu biliyor. Tıpkı dünyada yaşanan açlık ve sefalete neden olan liberal çeşitlemelerin her seferinde bir diğerine Nobel vererek politikasının propagandasını yaparken bildiği gibi.Bu yıl Nobel ekonomi ödülünü, 75 yaşındaki İsrail ve ABD çifte vatandaşı olan Robert  Aumann ile 84 yaşındaki ABD vatandaşı Thomas Schelling paylaştı. İsveç Bilimler Akademisi yaptığı açıklamada iki bilim adamının, ekonomik işbirliği ve çatışma konularına oyun kuramı kapsamındaki açıklamalarından ötürü ödüle layık görüldüklerini belirtti. Açıklamada, Aumann ile Schelling'in çalışmalarının, bazı toplulukların ortak kaynakları işletmede başka topluluklardan neden daha başarılı olduğunun anlaşılmasına katkı sağladıkları da kaydedilmiş. Pek açık olmamakla birlikte bu kadarından tezlerinin devam eden ekonomik savaşın bir simülasyonu olduğunu çıkarabiliriz. Özellikle de Schelling'in küresel güvenlik ve silahlanma yarışını ekonomik açıdan ele alan çalışmalarıyla tanındığını öğrendikten sonra. Anlayacağınız ödül, ekonominin Fukiyama ve Huntington'larına verildi. Kudüs'teki İbrani üniversitesinde halen ders veren Aumann'ın, kaynakların bazı topluluklarca daha iyi kullanıldığı tezi nedense bana İsrail'in, Filistin'e ait her türlü su ve diğer yaşamsal kaynağa el koymasını hatırlattı. Schelling'in kaynaklara el koyma anlamına gelen görüşlerinin de, ülkesi tarafından Irak'ta nasıl pratiğe geçirildiğini iyi biliyoruz.                                Kapitalizm eline geçirdiği her argümanı, soğuk, sıcak, ılık her çeşit savaşta kullanıyor ve son nefesini verinceye kadar da kullanacak. Ama dikkat edin, balonlarını bu kadar şişirmelerine rağmen kronik ekonomik ve sosyal sorunlarına çözüm getirecek bir tezi halen ortaya koyabilmiş değiller. Fakat şuna emin olalım kapitalizmin hakkından gelecek modeli ve sahibini bizden iyi biliyorlar.