Oğuzhan

Maç 2-0, 3-0 olurda penaltıyı ben atacağım dersin. Ligin son maçı falan olur, gazozuna maçtır da penaltı atmak istersin. Öyle değil işte. Rakibinden geridesin, 3 puan şart liderliği kovalıyorsun. Tutturuyorsun ben atacağım. Kardeşim bu olmaz. Beşiktaş büyük takım. Önceden kimin ne yapacağı belli.
Buraya kadar tamam da, insan acaba diyor, yoksa belli değil mi? Bunu en iyi Şenol Hoca bilir. Bilir de sahaya yansıyan bir görüntü varsa, o zaman başka. Gereğini yapacaksın. Yapmazsan sahadaki takım benim bildiğim Beşiktaş değil.
Gaziantepspor maçına bakınca, şampiyon takım buysa bu nasıl lig diye kalakalıyor insan. En basiti gözüm bütün bölgelerden hücum edecek takım arıyor. Ama yok. Haydi savunma anlayışında takım halinde tedbirler uygulamalar tamam diyelim. Haydi bu kadarı şampiyon olmak için yetiyor diyelim, o zaman da yazıyı, kalemi bırakıp gidelim. Şampiyonu buysa gerisini boşver diye.
Caner sakat yok. Sol kanattan hücum da yok. Yok diye ne yapalım denir mi? Şimdi transfer zamanı Kartal'ın bu açığını kapatması lazım. Yer alan haberlerde Kasımpaşa'dan giden  futbolcunun üstünde duruluyor. Kanat hücumunda yeterli olur mu? Orası soru. Bana aldık mı? Aldık mantığı var gibi göründü. Bir de Eto'o var. Yaşlı yıldız, mükemmel futbol anlayışına sahip. Tamam da Abubakar var, Cenk Tosun var bunlar ne olacak. Şimdi Eto'o günü kurtarır mı?Kurtarır. İdare eder mi? Eder. Olur mu? Olur. Sonuçta 3-5 ay sonra Allah kerim.
Bütün bunları Beşiktaş üzerinden anlatıyorum ele aldık diye. Yoksa bizim futbolun hali bu.
Ocak ayında transfer var. Taraftar futbolcu ister, teknik adam futbolcu ister, yönetici de tamam der de gönülden demez.
Endüstriyel futbolda hergün balon gibi şişirilen piyasada cirit atmak bizim işimiz olmaz. İçinde boğulup gideriz. Bize ne lazım? Derseniz cevap çok kolay, uygulamasıda kolay. Çözüm 1 milyon çocuğa futbol oynatmak.