Ölüleri hayırla yad etmede Haydar Baş metodu

Allah Resulü, “Ölülerinizi hayırla yâd edin” diyor, biz de öyle yapıyoruz. Ölülerimizin arkasından olumsuz konuşmuyor, onlara Fatihalar, Yasinler gönderiyor aziz hatıralarını kirletecek davranışlardan uzak durmaya çalışıyoruz. İyi de yapıyoruz, amma, acaba “Ölülerimizi hayırla yâd etmek” sadece bunlardan mı ibaret olmalı? Ehl–i Beyt sempozyumları ile Haydar Baş Hocamız bize  “Ölülerimizi hayırla yâd etmek” aslında “anılanın hedefini, idealini hayata geçirmek için seferber olmak” yolunu gösteriyor.  Diyelim ki Âlemlere rahmet Hz. Muhammed (s.a.v)’i gece gündüz hayırla yâd etsek ve sürekli salavat getirsek bu yeter mi? Elbette yetmez. Hz. Muhammed (s.a.v)’i hayırla yâd etmek demek O’nun gibi yaşamak, O’nun dostunu dost, düşmanını düşman bilmek; ahretin tarlası bu dünyada neyi hedefledi ise işte onu hayata geçirmek, ne yap dedi ise yapmak, neyi men ettiyse ondan uzak durmak değil midir? Haydar Baş, Ehl–i Beyt sempozyumları ile işte bu unuttuğumuz yahut bugüne kadar hiç yürümediğimiz, öyle yaptığımız için de bir türlü tevhit nasip olmamış işte böyle bir yol haritasını Müslümanların önüne seriyor. Ne diyelim… Allah razı olsun ve Rabbim tamamına erdirsin. Antalya’nın Elmalı İlçesi’nde Abdal Musa Kültür Merkezi’nde tertip edilen 6. Uluslararası Ehl–i Beyt sempozyumunda Ahmet Yesevi dervişleri Hacı Bektaşi Veli’lerin, Abdal Musa’ların Rum, Ermeni, Keldani ve Süryani kaynayan Anadolu’yu nasıl İslâmileştirdiklerini, nasıl Türkleştirdiklerini çok veciz ifadelerle anlatması da işte bu yol haritasının kilometre taşlarından biri idi.  Abdal Musa ile ilgili tebliğler sunan Haydar Baş çeşmesinden nasiplenmiş akademisyenler ve gönül dostları da bizlere, “İşte vefa budur” ve “İşte bir hizmet ehli ancak böyle yâd edilir” dedirtti. Şimdi biz “Abdal Musa şöyle iyi idi, böyle iyi idi, şu kerametleri vardı, Allah şefaatine nail eylesin” der ve orada kalırsak mı Abdal Musa’yı hayırla yâd etmiş oluruz? Yoksa Abdâl Musa’nın hedefi olan Anadolu’da Türk, dünyada İslâm birliğini tesis için gece gündüz yollara düşer, reçeteler üretir, alın teri ve göz nuru döker varımızı yoğumuzu, çoluk çocuğumuzu bu hedefin tahakkuku için seferber edersek mi Abdal Musa’ları, Hacı Bektaşi Velileri hayırla yâd etmiş oluruz? Zaten bu zirvelerin en büyük kerametlerinden biri de bu toprakları ve Balkanları İslâmlaştırmaları ve Türkleştirmeleri değil midir? Elbette ki, ikincisi ve Haydar Baş Hocamız işte tam da bunu yapıyor. Böyle yaptığı içindir ki bu topraklarda Türk dünyada İslâm birliğini istemeyen tağutların, zamane deccallerinin Hampır’ların hedefi haline geliyor. Bunda şaşılacak ve çekinilecek bir şey yok. Hak–Bâtıl mücadelesi dünya durdukça devam edecek ve “Allah nurunu tamamlayacak”tır. Burada önemli olan kişinin hangi safta durduğu ve gücü oranında hangi hedefe vurduğudur.  Hz. Vahşi (r.a) örneği “Hayırla yâd etmede” Hz. Vahşi örneği meramımızı anlatmakta faydalı olacaktır sanırız. Biliyorsunuz, Vahşi Cubeyr bin Mutim’in kölesi idi. Hz. Hamza’nın kâfirleri âdeta gök ekin gibi biçti. Bedir’de yakınlarını kaybeden Cubeyr bin Mutim Vahşi’ye, Hz. Hamza’yı öldürürse hürriyet ve servet vaat etti. Ebu Sufyan’ın eşi Hind de babasının ve amcasının intikamını alması için Vahşi’ye büyük vaatlerde bulundu. Mızrak kullanmak ve ok atmakta usta olan Vahşi de.. Uhud’da…    Bir taşın arkasına saklanarak Hz. Hamza’yı öldürmek için fırsat kolladı. Hz. Hamza sekiz müşriki biçerken bir fırsatını buldu ve mızrağını fırlatarak O’nu şehit etti. Ve zaman geçti… Hamza’ya yaptığından çok pişman oldu. Müslüman oldu. Bu süreci ve bu süreçte inen âyetleri, Allah Resulü (s.a.v)’nün tavrını uzun uzun anlatmaya gerek yok. Biz Hz. Vahşi’nin Hz. Hamza’yı şehit etmesi yüzünden duyduğu pişmanlığı, tövbe türünü ve yâd etme duruşunu anlamak ve anlatmak istiyoruz. Vahşi, Hz.Vahşi olunca Hz. Hamza’yı şehit ettiği mızrağı sakladı ve Hz. Ebubekir döneminde peygamberliğini ilan eden Müseylemetül Kezzab’ı aynı mızrakla öldürdü. Mızrağı öyle bir fırlattı ki Hz. Vahşi’nin mızrağı yalancı peygamberin göğsünü yardı, kürek kemiklerinin arasından çıktı… Yani? Yanisi şu… Hz. Vahşi, Hz. Hamza’nın hayattaki hedefi doğrultusunda davranarak Hz. Hamza’yı  fiilen fiilen etti. Bu duruş, nîmete şükrü cinsinden yapma duruşu idi Allah Resulü de, Miraç’ta Hz. Hamza ile Hz. Vahşi’nin cennetin kapısından kol kola girdiklerini gördüğünü ümmetine anlattı… Haydar Baş Hocamız da Ehl–i Beyt sempozyumlarında bizlere ve cümle ümmeti Muhammed’e nimete şükrü cinsinden yaparak yani en büyük kerametleri bu toprakları ve Balkanları Müslüman Türk haline getirmeleri olan Abdal Musa’ları idealleri istikametinde yâd ederek, yarım bıraktıklarını tamamlamaya koyulmuş bulunuyor. İnşallah Cennete Hacı Bektaşi Veliler, Abdal Musa’lar, Somuncu Babalar ve Ahmet Yesevi’lerle birlikte kol kola girecekler, o kapıda, gönlü ve varlığı kendisi ile birlikte olanları da Allah (c.c.) ve Resulü (s.a.v)’nün izni ile unutmayacaklardır.  Elde Zülfikâr Çıkaracak bataklıktan tekeri, Haydar Baş geliyor, Zülfükârı var.    Savulun Deccalin seraskerleri, Haydar Baş geliyor, Zülfikârı var.    … Hakkı ihya edip şerri yıkacak, Bereket dolacak yurtta her ocak. Vatana, devlete sahip çıkacak, Haydar Baş geliyor, Zülfükârı var. … Muhammed’de birleşecek her yürek,    Ehl–i Beyt’tir bu çadırda tek direk.Vatana, devlete sahip çıkacak,        Haydar Baş geliyor, Zülfükârı var.    … Borç ile doğarken Fatma’yla Cemil, Kâr ile düşecek beşiğe nesil! Hakk’tan korkulacak Coni’den değil, Haydar Baş geliyor, Zülfükârı var.