H. OKAN EGESEL

Kur'an'da şöyle buyurulur: "Kulunu (Muhammed'i) bir gece Mescid-i Haram'dan, kendisine bir kısım ayetlerimizi göstermek için, çevresini mübarek kıldığımız Mescid-i Aksa'ya götüren Allah'ın şanı yücedir. Doğrusu O, işitir ve görür." (bak. Necm, 5-18).
Resûlullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "Göğe götürüldüğüm gece cennete girdim. Orada çöller gördüm. Bu çöllerde melekler altın ve gümüşten tuğla örüyorlardı ve bazen de bu işten el çekiyorlardı. Onlara, 'Neden bazen işten el çekiyorsunuz?' diye sordum. Şöyle dediler: 'Ta ki, harcı gelsin.' Ben, 'Sizin harcınız nedir?' diye sorunca, 'Mü'minin, Subhanallah-i ve'lhamdulillahi vela ilahe illallahu vellahuekber/Allah münezzehtir, hamd Allah'a mahsustur, Allah'tan başka ilah yoktur ve Allah vasıflandırılan şeylerden daha büyüktür, sözüdür. Mü'min bu sözleri söyleyince biz bina ediyoruz ve sustuğu müddetçe biz bu işten el çekiyoruz' dediler."
Resûlullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "Göğe götürüldüğümde Aziz ve Celil olan Rabbimin sözünden daha tatlı bir şey işitmedim."
İmam Bâkır (a.s) şöyle buyurmuştur: "Allah Resûlü (s.a.a) Mirac'a götürüldüğü gece Beyt'ül Ma'mur'a götürüldü ve namaz vakti geldiğinde Cebrail ezan söyledi ve kamet getirdi. Allah Resûlü (s.a.a) imamlığa geçti. Melekler ve peygamberler ise Hz. Muhammed'in (s.a.a) arkasında sıraya dizildiler."
İmam Sâdık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Resûlullah (s.a.a) Mirac'a götürülünce Cebrail (a.s) O'nu bir yere kadar götürdü ve kendisi O'nunla birlikte gitmedi. Resûlullah (s.a.a), 'Ey Cebrail! Bu durumda beni yalnız mı bırakıyorsun?' diye buyurdu. Cebrail (a.s.), 'Git! Allah'a yemin olsun ki, sen hiçbir insanın ayak basmadığı ve senden önce hiçbir beşerin oraya varmadığı bir yere ayak bastın' dedi."
İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: "Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurdu: 'Gece Mirac'a götürüldüğüm zaman Cebrail beni, kendisinin asla ayak basmadığı o yere kadar götürdü.' Sonra Allah Resûlü için perdeler kenara çekildi ve Allah kendisine göstermeyi sevdiği kadar azamet nurundan O'na gösterdi."
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Ben ve Fâtıma, Allah Resûlü'nün (s.a.a) huzuruna vardık ve şöyle arz ettik: 'Babam ve annem sana feda olsun ey Allah'ın Resûlü! Neden ağlıyorsun?" O, 'Ey Ali! Göğe götürüldüğüm gece ümmetimin kadınlarını çok şiddetli bir azap içinde gördüm' buyurdu." (Muhammed Muhammedî Reyşehrî, Mizanu'l-Hikmet).