‘Onunla arkadaşlık etmeye rağbet gösterme!’

OKAN EGESEL

İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Kötülerle arkadaşlık, estiğinde kötü kokuyu yüklenen rüzgâr gibi insana kötülük kazandırır." (Gurer'ul Hikem, 5839).
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Kötülerle arkadaşlık denize girmek gibidir. Boğulmaktan kurtulsa da korkudan kurtulamaz." (a.g.e., 9835).
İmam Cevad (a.s) şöyle buyurmuştur: "Kötülerle arkadaşlıktan sakın. Zira o zahiri güzel olan ama bıraktığı etkisi çirkin olan çekilmiş bir kılıç gibidir." (Bihar, 74/198/34).
Kur'an da şöyle buyurulmuştur:
"O gün, zalim kimse ellerini ısırıp,'Keşke Peygamberle beraber bir yol tutsaydım, vay başıma gelene; keşke falancayı dost edinmeseydim. And olsun ki, beni, bana gelen zikirden (Kur'an'dan) o saptırdı. Şeytan insanı yalnız ve yardımcısız bırakıyor' der." (Furkan, 27-29).
"Ayetlerimizi çekiştirmeye dalanları görünce, başka bir bahse geçmelerine kadar onlardan yüz çevir. Şeytan sana unutturursa, hatırladıktan sonra artık zulmedenlerle beraber oturma." (En'am, 68).
"O gün Allah'a karşı gelmekten sakınanlar dışında, dost olanlar birbirine düşman olurlar." (Zuhruf, 67).
İmam Sâdık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Sana dinî bir fayda vermeyen kimseye değer verme ve onunla arkadaşlık etmeye rağbet gösterme! Zira Allah Tebarek ve Teâlâ'dan başka her şey yok olucudur ve sonu tatsız ve zarar vericidir." (Bihar, 74/191/5).
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Seninle nefsine karşı yardımcı olmak amacıyla arkadaşlık etmeyen kimseyle arkadaşlık etmek, eğer bilecek olursan bir vebaldir." (Gurer'ul Hikem, 9041).
Resûlullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "Her kimin dininden ve dünyasından faydalanmazsan senin için onunla arkadaşlıkta bir fayda yoktur. Her kim senin için bir hak tanımazsa sen de onun için bir hak tanıma ve onu yüceltme!" (Bihar, 77/47/3).
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Konuştuğunda seni usandıran, seninle konuştuğunda seni üzen, kendisine sevinç veya zarar verdiğinde buna karşılık sana aynı şekilde davranan, senden ayrıldığında arkandan konuştuğu için ayrılmasından rahatsız olduğun, kendisini sakındırdığında sana itham ve iftirada bulunan, kendisiyle uyumluluk gösterdiğinde seni kıskanan ve sana saldıran, kendisine karşı uyumsuzluk gösterdiğinde sana düşman kesilip seninle çekişen, başkalarının kendisine yaptığı iyiliği telafi etmekten aciz olan, kendisine zorbalık eden kimseye karşı aşırı davranan kimseden sakın! Onunla oturan sevap elde eder ama kendisi günahkârdır. Dili kendisine zarar verir fayda vermez. Kalbi sözlerini korumaz, ilmi çekişmek için öğrenir, gösteriş için dinde derinleşir, dünyanın faydasına koşar ve takvayı göz ardı eder." (a.g.e., 78/10/67). (Muhammed Muhammedî Reyşehrî, Mizanu'l-Hikmet).