"Örnek insanın ameli, Kuran'ın tarif ettiği, Peygamber Efendimizin hayata geçirdiği özellikleri yaşamasıdır. Tabii burada önemli bir nokta var: Mücerret olarak ayetlerde ifade edilen hususları insanın hayatına hal olarak geçirebilmesi için canlı birer örneğe malik olması lazımdır.
 
Sabır, kanaat, tevekkül, tefekkür, izan, iman... Bütün bunlar insanın şekil olarak, hal olarak karşısında görmekle elde edeceği durumlardır. Bunu görmediğiniz taktirde sonuç alamazsınız.
 
 "Huşu" diyoruz. Ayet-i kerimede var; "Onlar ki, namazlarında huşu içindedirler" Acaba huşu nasıl olacak? Bizim, onun halini görmemiz lazım. Onu görmezsek biz riya yaparız ama adına "huşu" deriz.
 
Binaenaleyh müşahhas Kuran örneklerine ihtiyacımız var. Ki bu da Peygamber mukallitliğiyle, yani O'nu taklitle başlar. Yanlı ş anlaşılmasın; Resulullah'ın hayatını, hayatına geçirmesinin müşahhas örneği olmasıyla başlar. Sonunda Allah da hakikatini ona ihsan eder. Ve ümmetin ikaz ve irşadında manen vazife alarak bizleri temizler. Bu olursa, örnek mümin, örnek Müslüman oluruz inşallah!
 
Münafığın ve kafirin hali
 

 
Kur'an-ı Kerim'de beyan edildiği üzere, münafıklar, cehennemde kafirlerden daha aşağıda bulunuyor. Yeryüzünün en bozguncu insanları olarak nitelendiriliyorlar. Bunun sebebi nedir?
 
 
"Bunun sebebi şudur: Ayet-i Celile'de Cenab-ı Hak, münafığın iç tabiatını beyanla: "Onların kalplerinde bir hastalık vardır. Allah da onların hastalığını çoğaltmıştır" ( Bakara; 110) buyuruyor.
 
"Onlara: Yeryüzünde fesat çıkarmayın, denildiği zaman, "Biz ancak ıslah edicileriz" derler." (Bakara; 111 )
 
Buradaki, özellik fitne çıkardığı halde kendisinin hak ve hakikat üzere olduğunu beyan etmesidir. Bazen orada bazen burada olmasıdır. "Bunların arasında bocalayıp durmaktalar; ne onlara (bağlanıyorlar) ne bunlara. Allah'ın şaşırttığı kimseye asla bir (çıkar) yol bulamazsın." (Nisa, 143). Yani sana geliyor, senden oluyor, başkasına gidiyor ondan oluyor. Orada başka, burada başka. Allah muhafaza eylesin!
 
Kafirin hali birdir
 

 
Halbuki kafirin hali birdir. Onun görünen bir yüzü vardır. Onunla sana, "Ben buyum!" der. Yani küfrünü inkar etmez. Öteki tehlikelidir. Seni dinler, sonra ispiyonculuk yapar. Tehlikeli olan bu.
 
Seni dinleyip, ispiyonculuk yapan mı indallahta/Allah huzurunda daha az ceza görür, yoksa olduğu gibi sana görünen mi? "İnanmıyorum" diyen, açıkça "inanmıyorum" diyor. Öteki demiyor.
 
Sonra, ayette, "Onlar namaz kılmaz", "Zikretmezler" diye geçmiyor. "Allah'ı az zikrederler." Namaza kalkarken sanki boynunda yük vardır, zoraki kalkar. Hülasa onu gördüğünde sen iman ehli zannediyorsun. Ama meğer değilmiş. Allah'ın dikkat çektiği husus da budur.
 
"Onlar için elim bir azap vardır." (Bakara; 110). Allah hepimizi bu akıbetten korusun! İmanımızı güçlendirsin! Ahire tinde cemalini ihsan eylesin! Huzurunda mahcup eylemesin! Milletimize bir ve beraber olma şevkini, aşkını nasip eylesin!
 
Önce kendi nefsimizi hesaba çekmemiz lazım
 

 
Şunu çok iyi bilelim. Başka insanların yanlış yapması, küfürde bulunması bize hiç bir şey kazandırmaz. Başka insanın küfürde olduğunu söylememiz de gene bir şey kazandırmaz .
 
Ama bize çok şey kazandıracak bir şey vardır. Yanlışta olduğunu bildiğimizi ikaz edip, yanlışta olduğunu ona söylememiz, kendisini ikaz ve irşat etmemiz bize çok şey kazandırır. Niye? Onu kazanıp, Allah'a kulluğuna vesile olduğun için. Bu metodun uygulanması lazım. Bunu takip etmemiz lazım.
 
Yoksa insanların yanlışlarını ortaya koymak bir maharet değildir. Önce kendi nefsimizi hesaba çekelim. Bu metotla beraber herkes kendini hesaba çeker de başkalarının faziletli tarafını bulursa, o zaman toplumda, birçok konuda, bir ve beraber olma asgari müştereklerini tespit ederiz. Ama herkes birbirinin hatasını arama noktasından yola çıkarsa, allame-i cihan olsak üç kişiyi bir araya getiremeyiz.
 
Muhterem Hocam! Kalbin nifaktan kurtulması için İslam'ın önerdiği reçete nedir?
 

 
Kalbin nifaktan kurtulması için zikrullah ile cilalanması gerekir. Allah'ın muhabbetinin o kalbe gelmesi, konması gerekir. Zikrullah, kalpten nifakın temizlenmesine vesile olur. Zikri eğer kalbe koymazsan, o zaman orası nefsi arzularının yeri olur.
 
Allah'a kul olmayı gaye edinelim. Kullukta yapılması gereken ne ise kendi istek ve arzumuza göre değil Cenab-ı Hakk'ın beyanına göre yapmaya, kul olmaya gayret edelim. Çalışalım. Allah'ın rızasına nail olalım." (Prof. Dr. Haydar Baş, Hikmetin sırları eserinden) H; AknAydn