‘Özür dileyenin özrünü kabul et’

H. OKAN EGESEL

Kur'an'da şöyle buyurulur: "Özürlerini sayıp dökse de, insanoğlu, artık kendisini çok iyi bilmektir."
Misbah'uş-Şeria'da yer aldığı üzere Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "Özür dileyeceğin işten sakın. Şüphesiz özür dileyeceğin işte gizli şirk vardır."
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Özür dileyeceğin işten sakın. Şüphesiz hayırlı işten dolayı özür dilenmez."
İmam Zeyn'ul Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: "Özür dileyeceğin işten sakın."
İmam Sâdık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Mü'minin kendisini zelil kılması doğru değildir."
Şöyle arz edildi: "Mü'min kendini nasıl zelil kılar?"
İmam (a.s.) şöyle buyurdu: "Özür dileyeceği bir işe girişir."
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Özür dilemekten müstağni olmak, doğru bir özürden daha değerlidir."
İmam Ali (a.s), Haris-i Hemdani'ye yazdığı mektubunda şöyle buyurmuştur: "Sorulduğunda sahibinin inkâr edeceği veya özür dileyeceği işi yapmaktan sakın. Haysiyetini, halkın kınayıcı sözlerine hedef etme."
İmam Ali (a.s), Mekke'deki valisi Kusem b. Abbas'a yazdığı mektubunda şöyle buyurmuştur: "Özür dileyeceğin işi yapmaktan sakın. Nimetlere gark olunca azma, belalara uğrayınca kendini dağıtma. Ve's-Selam."
İmam Hüseyin (a.s) şöyle buyurmuştur: "Özür dileyeceğin işten sakın. Şüphesiz mü'min kötülük etmez ve özür dilemez. Münafık ise her gün kötülük eder ve özür diler."
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Kardeşin senden ayrılınca ona bağlan, yüz çevirince lütuf ve yakınlık göster, cimrilik edince cömert davran, uzaklaşınca yaklaş, suç işleyince özrünü kabul et. Öyle ki sanki sen onun kölesisin, o ise senin nimet sahibindir."
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Kardeşinin özrünü kabul et. Eğer bir özrü yoksa da sen kendisi için özür uydur."
İmam Zeyn'ul Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: "Her ne kadar yalan söylediğini bilsen de senden özür dileyen kimsenin özrünü kabul et."
İmam Zeyn'ul Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: "Birisi sağ tarafından sana kötü laf söyler de sol tarafına geçip senden özür dilerse özrünü kabul et."
İmam Ali (a.s), Muhammed b. Hanefiyye'ye yaptığı tavsiyesinde şöyle buyurmuştur: "Sadece bir şek ve şüphe yüzünden kardeşinle ilişkini kesme ve kendisinden senin hoşnutluğunu elde etmesini istemeden onunla ilişkini kesme. Belki de onun bir özrü vardır ve sen (sebepsiz yere) onu kınamaktasın. İster yalan söylesin ister doğru, özür dileyen kimsenin özrünü kabul et ki şefaate nail olasın." (Muhammed Muhammedî Reyşehrî, Mizanu'l-Hikmet).