'Rabbin dilediğini yaratır ve seçer'

Heyhat, heyhat! İmam'ın makamlarından veya faziletlerinden sadece birini tanımlamakta akıllar yitmiş, hayaller şaşırmış, beyinler hayrete kapılmış, gözler körelmiş, ulular küçülmüş, hikmet sahipleri şaşkın kesilmiş, ağır başlılar yetersiz kalmış, hatipler konuşamamış, akıl sahipleri cahilleşmiş, şairler usanmış, edipler acze düşmüş, fasihler yorgun düşmüş, hepsi acizliklerini ve yetersizliklerini itiraf etmişlerdir.

Şu halde o nasıl bütünüyle vasfedilebilir veya olduğu gibi nitelenebilir yahut ona ait bir husus kavranabilir ya da onun yerine geçip de onun yerini dolduran biri bulunabilir? Nasıl ve nereden? Oysa o, kendisine ulaşmak isteyenlerin elinden ve niteleyenlerin nitelemesinden yıldızlar gibi uzaktır.

Seçim nere o nere? Akıllar nere o nere? Nerede böyle biri bulanabilir? Yoksa bunun Resulullah Muhammed sallallahu aleyhi ve alih'in Ehlibeyti'nden başkasında mı bulunacağını sanıyorsunuz?

Andolsun Allah'a ki, nefisleri onlara yalan söyledi, kendilerini asılsız arzulara daldırdı da, ayaklarının kayarak uçuruma yuvarlanacağı, pek sarp ve kaygan olan yüksek bir yere çıkmaya yeltendiler.

Şaşkın, yitik ve eksik akılları ve sapkın görüşleriyle imam belirlemek istediler de ondan uzaklaşmaktan başka bir şey elde etmediler. "…Allah onları öldürsün, nereye sapıyorlar."

Çok zor bir işe giriştiler, yalan konuştular, pek yaman sapıttılar, şaşkınlığa düştüler. Çünkü bilinçli olarak imamı terk ettiler. "…Şeytan da onlara yaptıklarını süsleyip onları yoldan alıkoydu, kendileri de bunun bilincindeydiler.

Allah'ın seçiminden, Resulü'nün ve Ehlibeyti'nin seçiminden yüz çevirip kendi seçimlerine itibar ettiler.

Oysa Kur'an onlara: "Rabbin dilediğini yaratır ve seçer. Onların seçim hakkı yoktur. Allah onların ortak koştuğundan münezzehtir, yücedir." diye sesleniyordu.

Yine Allah Azze ve Celle buyurmuştur ki: "Allah ve Resulü bir konuda hükmetti mi, inanmış erkek ve kadın için işlerinde seçim hakkı yoktur…"

Yine buyurmuştur ki: "Size ne oluyor? Ne biçim hükmediyorsunuz? Yoksa size ait bir kitap var da, onda mı okuyorsunuz? Beğendikleriniz sizin için onda mı vardır. Yoksa lehinize tarafımızdan verilmiş, kıyamet gününe kadar geçerli olan "Ne hükmederseniz sizin olacaktır." diye kesin sözler mi vardır? Sor onlara: "Bunu onların hangisi uhdesine alır?"

Yoksa onların ortakları mı vardır? Doğru sözlü iseler, hadi getirsinler ortaklarını."

Yine Allah Azze ve Celle buyurmuştur ki: "Kur'an'ı düşünmüyorlar mı? Yoksa kalplerinin üzerinde kilit mi vardır."

Yoksa "Allah onların kalplerini mühürlemiş de bu yüzden anlamıyorlar?"

Yoksa "…dinlemedikleri halde dinledik dediler. Şüphesiz Allah katında hayvanların en kötüsü, akletmeyen sağırlar ve dilsizlerdir. Allah onlarda bir hayır görseydi, elbette onlara işittirirdi. Fakat onlara işittirseydi de, yine onlar yüz çevirerek giderlerdi."

Yoksa "…onlar işittik ve isyan ettik, dediler…" Bilakis, o (imamet) "...Allah'ın lütfüdür. Onu dilediğine verir. Allah büyük lütuf sahibidir."

Böyleyken, nasıl onlar imamı seçebilirler?

Halbuki İmam, cahil olmayan âlim, korkmayan yöneticidir. Kutsallık, paklık, kulluk, zahidlik, ilim ve ibadet kaynağıdır. Resul sallallahu aleyhi ve alih'in davetine özgüdür. Betul (Fatıma) aleyhasselam'ın pak soyundandır. Soy bakımından onda bir kusur bulunmaz, hiçbir soylu da ona denk olamaz.

Kureşy kabilesinden, Haşim tabiatından, Resul sallallahu aleyhi ve alih ailesinden, Allah Azze ve Celle'nin beğenisini kazanan, eşrafın şerefi olan, Abdümenaf boyundandır.

İlmi çok, hilmi kâmil olan, imameti yürütebilen, siyaseti bilen, itaati farz olan, Allah Azze ve Celle'nin emrini ayakta tutan, Allah'ın kullarının hayrını isteyen ve Allah'ın dinini koruyandır.

Kuşkusuz Allah, peygamberleri ve imamları (salavatullahı aleyhim) muvaffak eder, gizli ilim ve hikmetinden, başkalarına vermediğini onlara verir. Bu yüzden de onların ilmi, zamanın ehlinin ilminin üstünde olur.

Nitekim Allah Teala buyurmuştur ki: "…Hakka ileten mi uyulmaya daha layıktır, yoksa hidayet edilmedikçe, kendi hidayet bulmayan mı? Ne oluyor size? Nasıl hükmediyorsunuz?"

Yine Allah Teala şöyle buyurmuştur: "…Kime hikmet verilmişse şüphesiz ona pek çok hayır verilmiştir…"

Talut'un hakkında ise şöyle buyurmuştur: "…Şüphesiz Allah, size onu seçti, bilgide ve vücutta ona üstünlük verdi. Allah, mülkünü dilediğini verir…"

Resulü sallallahu aleyhi ve alih'in hakkında da şöyle buyurmuştur: "…Allah, kitabı ve hikmeti sana indirmiş ve bilmediğini öğretmiştir. Allah'ın sana lütfü pek büyük olmuştur."

Peygamberi'nin Ehlibeyt'i ve soyundan olan imamlar salavatullahı aleyhim hakkında ise şöyle buyurmuştur: "Yoksa onlar Allah'ın kendi lütfünden verdiğinden dolayı insanları kıskanıyorlar mı? Doğrusu biz İbrahim'in soyuna kitap ve hikmet verdik ve onlara büyük bir hükümranlık bahşettik. Bu arada onlardan kimi, ona inandı, kimi de ondan yüz çevirdi; çılgın ateş olarak cehennem (onlara) yeter."

Allah Azze ve Celle bir kulu, kullarının işini yönetmek için seçtiği zaman, bu iş için onun göğsünü açar, kalbine hikmet çeşmelerini yerleştirir ve ona öyle ilim ilham eder ki, artık ondan sonra hiçbir cevapta zorlanmaz ve o hususta doğrudan şaşmaz.

Binaenaleyh, o masumdur, desteklenmiştir, başarılı kılınmıştır, doğrultulmuştur. Hata, sürtüşme ve tökezlemekten yana güvenceye kavuşmuştur. Allah onu, kullarına üstün hücceti ve yaratıklarına şahidi olsun diye, bu özelliklere mahsus kılmıştır. "Bu Allah'ın lütfüdür. Onu dilediğine verir. Allah büyük lütuf sahibidir."

Peki, onlar böyle birine güç yetirebilirler mi ki, onu seçsinler? Yahut onların seçtikleri kimse bu özelliklerde olabilir mi ki, onu öne geçirsinler?

Allah'ın Beyti'ne yemin olsun ki, onlar hakkı aşmış ve sanki bilmiyormuşçasına Allah'ın Kitabı'nı arkalarına atmışlardır. Hâlbuki Allah'ın Kitabı'nda hidayet ve şifa vardır. Onlar onu bir kenara atıp, kendi heva ve heveslerine uymuşlardır.