"Safahat'ın yazarı kim'"

 Yazılarımız takip edenlerin bildiği gibi birkaç gündür milli şairimiz Mehmet Akif'ten ve onun eşsiz eseri SAFAHAT'tan söz ediyoruz. Bu çalışma dolayısıyla söz konusu eser masamda, hemen elimin altında iken, emekliliği yaklaşmış bir memur arkadaşımız ziyaretimize geldi. Elimin altındaki kitaba dikkatli bakınca, merakını gidermek için; "bu günlerde Safahat okuyorum" deyince, beni çok şaşırtan bir cümle çıktı misafirimizin ağzından: "İsmini duymuştum ama yazarını hatırlayamadım".Bir önceki yazımızın başlığını; "Akif'i anlasaydık/Akif'i dinleseydik" şeklinde atmıştık, ne yazık ki, haklı çıktık.Üzerimize serpilmiş olan ölü toprağından kurtulmamıza bir kapı aralar umudu ile okuyalım, lütfen Aralık ayı boyunca sürekli Safahat okuyalım. "Oku, şayed sana bir hisli yürek lazımsa;Oku, zira onu yazdım, iki söz yazdımsa.

Ey cemaat, uyanın! Yoksa hemen gün batacak.Uyanın! Korkuyorum: Leyl-i nedamet çatacak.Ne vapurlarla trenler sizi bidar etti!Ne de toplar bu derin uykuya bir kar etti!Sizi kim kaldıracak, suru mu İsrafil'in?Etmeyin? Memleketin hali fenalaştı? Gelin!Gelin Allah için olsun ki zaman buhranlı;Perdenin arkası -Mevla bilir amma- kanlı!Siz ki son lem'a-i ümidisiniz İslam'ın,Dayanın gayzına artık medeni akvamın!Şimdilik sulha sebep ordumuzun kuvvetidir;Bir de vaziyet- mülkiyemizin kıymetidir.Bu tezebzüble o kuvvet de fakat sarsılacak?Çünkü isyanları bastırmaya me'mur ancak! Enbiya yurdu bu toprak; şüheda burcu bu yer;Bir yıkık türbesinin üstüne Mevla titrer!Dışı baştanbaşa bir nesl-i kerimin yadı;İçi boydan boya milyonla şehid ecsadı,Öyle meşbu-i şehadet ki bu öksüz toprak:Oh, bir sıksa adam otları, kan fışkıracak!Böyle bir yurdu elinden çıkaran nesl-i sefil,Yerin üstünde muhakkar, yerin altında rezil!Hem vatan gitti mi, yoktur size bir başka vatan;Çünkü mirasyedi sail kovulur her kapıdan!

Yarılıp sanki zemin uğrayıvermiş, yer yer,Bin sefil ordu ki efradı: Bütün aileler,Hepsi aç, bir paralar yok, kadın erkek çıplak;Sokağın ortası ev, kaldırımın sırtı yatak!Geziyor bunları çiğneyerek binlerce köpek,Satılık cevher-i namus arıyor: kar edecek!Sen işin yoksa namaz kılmak için mescid ara?Kimi camilerin artık kocaman bir opera;Kiminin göğsüne haç, boynuna takmışlar çan,Kimi olmuş balo vermek için a'la meydan!Vuruyor bando şu karşımda duran minberde;O, sizin secdeye baş koyduğunuz mermerde,Dişi, erkek, bir alay murdar ayak dans ediyor;İşveler, kahkahalar kubbeyi gümbürdetiyor!Avlu baştanbaşa binlerce dilenciyle dolu?Eski sahipleri mülkün kapamışlar da yolu,El açıp yalvarıyorlar yeni sahiplerine!

Atiyi karanlık görerek azmi bırakmak?Alçak bir ölüm varsa eminim budur ancak.Dünyada inanmam, hani görsem de gözümle:İmanı olan kimse gebermez bu ölümle.Ey dipdiri meyyit! "iki el bir baş içindir"Davransana? Eller de senin, baş da senindir!His yok, hareket yok, acı yok? Leş mi kesildin?Hayret veriyorsun bana? Sen böyle değildin.Kurtulmaya azmin, niye bilmem ki, süreksiz?Kendin mi senin, yoksa ümidin mi yüreksiz?Atiyi karanlık görüvermekle apıştın?Esbabı elinden atarak ye'se yapıştın!Karşında ziya yoksa, sağından, ya solundan,Tek bir ışık olsun buluver? Kalma yolundan.Alemde ziya kalmasa, halk etmelisin, halk!Ey elleri böğründe yatan, şaşkın adam, kalk!Herkes gibi dünyada henüz hakk-ı hayatın,Varken, hani herkes gibi azminde sebatın?Ye's öyle bataktır ki: Düşersen boğulursun,Ümmide sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!Azmiyle, ümidiyle yaşar hep yaşayanlar;Me'yus olanın ruhunu, vicdanını bağlar,Lanetleme bir ukde-i hatır ki: Çözülmez?En korkulu cani gibi ye'sin yüzü gülmez!Madam ki alçaklığı bir ye's ile şirkin;Madam ki ondan daha mel'un daha çirkinBir seyyie yoktur sana; ey unsur-i iman,Nevmid olarak rahmet-i mev'ud-i Hüda'dan,Hüsrana rıza verme? Çalış? Azmi bırakma;Kendin yanacaksan bile, evladını yakma!

Evler tünek olmuş, ötüyor bir sürü baykuş?Sesler de: "vatan tehlikedeymiş? Batıyormuş!"Lakin, hani, milyonları örten şu yığından,Tek kol da "yapışsam?" demiyor bir tarafından!Sahipsiz olan memleketin batması haktır;Sen sahip olursan bu vatan batmayacaktır.Feryadı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar?Uğraş ki: Telafi edecek bunca zarar var.Feryad ile kurtulması me'mul ise haykır!Yok yok! Hele azmindeki zincirleri bir kır!"İş bitti? Sebatın sonu yoktur" deme; yılma.Ey millet-i merhume sakın ye'se kapılma".