‘Sen, öz annemden sonraki annemdin’
Fatıma bint-i Esed vefat edince, Resûlullah (s.a.a) yanına geldi ve başucunda oturdu. Şöyle dedi: “Allah sana rahmet etsin, anneciğim! Sen öz annemden sonraki annemdin
31.01.2022 06:00:00
Hz. Ebu Talib, hicretten üç sene önce, Haşimoğulları'nın Peygamber'le (s.a.a) birlikte Şi'b-i Ebu Talip'teki ablukadan çıktıktan sonra, seksen küsur yaşındayken vefat etti. Hz. Peygamber (s.a.a) Ebu Talib'e çok bağlıydı. Dedesi Abdulmuttalib'in ölümünden bu yana, diğer bir ifadeyle sekiz yaşından itibaren kırk üç (43) yıl boyunca onun yanında ve himayesinde kaldı...
Ebu Talib'in tevhide bağlı, Allah'a iman eden, İslâm'a inanan birisi olduğu karşı derin bir kabul hissine sahip olduğu ve ölümüne kadar bu hâl üzere kaldığı, Mekke kâfirleriyle münasebetlerinin olması, onlar nezdinde bir etkinliğinin olması, dolayısıyla onların Peygamber'e karşı düzenledikleri komplolara ve plânlara muttali olması için imanını gizlediği, bilinen tarihî bir gerçektir.
Bir tür takiyye uyguluyordu. O bu davranışıyla Ashab-ı Kehf'in (mağara arkadaşlarının) kavimleri arasındaki konumlarını andırıyordu. O, imanından ve takiyyesinden dolayı yüce Allah'ın iki kat sevap verdiği kimselerden biriydir. (Bihar'ul- Envar, 35/72, bk. Munyet'ut-Talibfî İman-i Ebi Talib, Şeyh Tabesî; Ebu Talib Mu'min-u Kureyş, Şeyh Abdullah el-Huneyzî; Mevsuat'ut-Tarih'il-İslâmî, 1/514-517 ve 596-601)
İmam Ali'nin (a.s.) Annesi Fatıma bint-i Esed b. Haşim b. Abdumenaf'tır. Fatıma ile Ebu Talib'in (Ali'nin annesiyle babasının) soyu Haşim'de bir- leşiyor. Fatıma İslâm'ı kabul etti ve Hz. Peygamber'le (s.a.a) birlikte hicret etti. İlk önce iman eden kadınlar arasındaydı. Peygamber'in (s.a.a) annesi konumundaydı. (el-Fusul'ul- Muhimme, İbn-i Sabbağ Malikî, s.31)
Peygamber'i (s.a.a) kendi evinde büyüttü. Fatıma bint-i Esed vefat edince, Resûlullah (s.a.a) yanına geldi ve başucunda oturdu. Şöyle dedi: "Allah sana rahmet etsin, anneciğim! Sen öz annemden sonraki annemdin. Aç kalır beni doyururdun, çıplak kalır beni giydirirdin. Güzel yiyeceklerden kendini yoksun bırakır, onları bana yedirirdin. Bunu yaparken Allah'ın rızasını ve ahiret sevabını isterdin."
Ebu Talib'in tevhide bağlı, Allah'a iman eden, İslâm'a inanan birisi olduğu karşı derin bir kabul hissine sahip olduğu ve ölümüne kadar bu hâl üzere kaldığı, Mekke kâfirleriyle münasebetlerinin olması, onlar nezdinde bir etkinliğinin olması, dolayısıyla onların Peygamber'e karşı düzenledikleri komplolara ve plânlara muttali olması için imanını gizlediği, bilinen tarihî bir gerçektir.
Bir tür takiyye uyguluyordu. O bu davranışıyla Ashab-ı Kehf'in (mağara arkadaşlarının) kavimleri arasındaki konumlarını andırıyordu. O, imanından ve takiyyesinden dolayı yüce Allah'ın iki kat sevap verdiği kimselerden biriydir. (Bihar'ul- Envar, 35/72, bk. Munyet'ut-Talibfî İman-i Ebi Talib, Şeyh Tabesî; Ebu Talib Mu'min-u Kureyş, Şeyh Abdullah el-Huneyzî; Mevsuat'ut-Tarih'il-İslâmî, 1/514-517 ve 596-601)
İmam Ali'nin (a.s.) Annesi Fatıma bint-i Esed b. Haşim b. Abdumenaf'tır. Fatıma ile Ebu Talib'in (Ali'nin annesiyle babasının) soyu Haşim'de bir- leşiyor. Fatıma İslâm'ı kabul etti ve Hz. Peygamber'le (s.a.a) birlikte hicret etti. İlk önce iman eden kadınlar arasındaydı. Peygamber'in (s.a.a) annesi konumundaydı. (el-Fusul'ul- Muhimme, İbn-i Sabbağ Malikî, s.31)
Peygamber'i (s.a.a) kendi evinde büyüttü. Fatıma bint-i Esed vefat edince, Resûlullah (s.a.a) yanına geldi ve başucunda oturdu. Şöyle dedi: "Allah sana rahmet etsin, anneciğim! Sen öz annemden sonraki annemdin. Aç kalır beni doyururdun, çıplak kalır beni giydirirdin. Güzel yiyeceklerden kendini yoksun bırakır, onları bana yedirirdin. Bunu yaparken Allah'ın rızasını ve ahiret sevabını isterdin."
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
